"Γράμμα" προς τους μαθητές που μοιράστηκε πριν κάποια χρόνια σε σχολεία της Μυτιλήνης

ενάντια σε κάθε εξουσία

Λοιπόν φιλαράκο


Λοιπόν φιλαράκο, γεια & χαρά σου!

Βλέπω τελειώνεις το σχολείο και νομίζεις ότι αγγίζεις την "ελευθερία"! Μισό λεπτό φίλε... Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά νομίζω ότι σε ξεγέλασαν. Ίσως πιστεύεις ότι θα είσαι από εκείνους τους τυχερούς που θα τη "γλιτώσει" για 6 χρόνια με κανένα πανεπιστήμιο, αλλά είτε τώρα είτα σε έξι χρόνια, Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ...

Καιρός να ξεχάσεις τις ποιο ξέγνοιαστες στιγμές της ζωής σου, καιρός να αφήσεις το χαβαλέ και τις πλάκες, τέρμα πια οι κοπάνες. Ήρθε η ώρα να ξεχάσεις φίλους και γνωστούς. Τώρα πια θα μάθεις ν' αγαπάς την "πατρίδα" και το "έθνος", όλοι οι άλλοι έρχονται μετά. Τώρα θα γίνεις "σοβαρός ενήλικας", θα εγκαταλείψεις κάθε προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού της ζωής και της προσωπικότητάς σου. Ήρθε η περίοδος εκείνη της ζωής σου που θα διαμορφώσεις την "ανίκητη" εικόνα του "ματσό άντρα" με την "αντρίκεια" "εθνική περηφάνια". Τώρα πρέπει να μάθεις τις αληθινές δυσκολίες της ζωής. Καιρός να αφομοιώσεις έννοιες όπως υποταγή, ιεραρχία, διαταγή, ρουφιανιά, γλείψιμο, σεξισμός, πειθαρχία, ομοιομορφία, ρατσισμός, εθνικισμός, φασισμός... Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσεις να σταθείς στα πόδια σου και να γίνεις ένας χρήσιμος πολίτης.

Ήδη βλέπω το μέτωπό σου να συσπάται... Ήδη βλέπω στο στόμα σου έτοιμη την αντίδραση: "Μα αυτά μου τα έμαθαν στο σχολείο...". Αυτό είναι αλήθεια φίλε μου. Απλά τα πράγματα στη συνέχειά προχωράνε λίγο παραπάνω. Από τη στιγμή που θα μπεις στο μηχανισμό του στρατού, δεν υπάρχουν πολλές διέξοδοι διαφυγής. Τώρα πια στο μυαλό σου θα βρίσκεται πάντα η "ανωτερότητα" της λεβέντικης "ελληνικής φυλής" που δίδαξε τον πολιτισμό στους υπόλοιπους "βάρβαρους". Θα βρίσκεται πάντα το κορμί και το μυαλό σου στη διάθεση της "πατρίδας" των αφεντικών σου. Θα σκοτώσεις τον εαυτό σου και θα σφάξεις τους συνανθρώπους σου γιατί αυτό απαιτείται για την "υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων" (Περίεργο λεξικό χρησιμοποιούν. Αν καλοδιαβάσεις, εθνικό = οικονομικό = πολιτικό) είτε με την υπεράσπιση των "εθνικών" συνόρων, είτε με τις περήφανες επεμβάσεις για την "ειρήνη" (Ουκρανία 1918, Κορέα 1956, Σομαλία, Ρουάντα, Ιράκ, Αλβανία, Βοσνία, Κόσοβο...) είτε με την αντιμετώπιση του "εσωτερικού εχθρού" (Κιλελέρ 1910, Σέριφο 1916, Θεσσαλονίκη 1936, Πολυτεχνείο 1973) και βέβαια θα μπεις περήφανα στην παραγωγική διαδικασία, όπως τότε που χρησιμοποιήθηκαν οι στρατιώτες σαν απεργοσπάστες εργάτες στην απεργία των σκουπιδιάρηδων, των ναυτεργατών, των οδηγών της ΕΑΣ. Ακόμη, θα περιφρουρήσεις τις καταστροφικές "επενδύσεις" στις οποίες αντιδράει όλος ο πληθυσμός (βλέπε την "επένδυση" της TVXGold στην Χαλκιδική) και, φίλε μου, θα τεθείς σε επιφυλακή όταν οι μικρότεροι συμμαθητές σου κινητοποιηθούν ενάντια στο σχολικό θεσμό που τους καταπιέζει (τον Γενάρη του 1991 με τις μαθητικές καταλήψεις ο στρατός τέθηκε σε 60% ετοιμότητα επέμβασης).

"Μα αν δεν υπάρχουν διέξοδοι διαφυγής, γιατί μου τα λες όλα αυτά; Άσε με καλύτερα στην άγνοιά μου!", σ' ακούω να λες. Περίμενε φίλε. Ίσως δεν κατάλαβες καλά αυτό που σου είπα. Ξαναδιάβασε σε παρακαλώ. "Από τη στιγμή που θα πεις στο μηχανισμό του στρατού δεν υπάρχουν πολλές διέξοδοι διαφυγής." Είμαι λοιπόν στην ευχάριστη θέση να σε ενημερώσω ότι υπάρχουν τρόποι να ΜΗ ΜΠΕΙΣ στον στρατιωτικό μηχανισμό. Τι λες, ενδιαφέρεσαι;

Λοιπόν, μπορώ να σου πω ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι οι οποίοι αρνήθηκαν να μπουν σε αυτό τον μηχανισμό. Ίσως μάλιστα να είδες αυτές τις μέρες στη τηλεόραση τη μητέρα ενός φαντάρου που "υπηρέτησε" στη Βοσνία, η οποία καλούσε μετά τις "αποκαλύψεις" για το ουράνιο (βέβαια όλη η ιστορία με τους "ουράνιους βομβαρδισμού", τόσοι άνθρωποι νεκροί και τέτοια μόλυνση, ήταν για την υπεράσπιση της "πατρίδας" που ορκίζονται οι φαντάροι...) τις μητέρες, να μη στείλουν τα παιδιά τους στον στρατό, παρόλο που η ίδια έζησε από μικρή στο στράτευμα (ήταν από οικογένεια στρατιωτικών είπε).

Παρακάτω θέλω να σου πω δυο λόγια για αυτό το ζήτημα. Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται την στρατιωτική τους θητεία για διάφορους λόγους. Υπάρχουν αυτοί που αρνούνται τον στρατό για θρησκευτικούς λόγους, υπάρχουν αυτοί που αρνούνται την στρατιωτική θητεία για λόγους συνείδησης και οι οποίοι υπηρετούν κάποια άλλη κρατική θητεία, υπάρχουν πολλοί που αποφεύγουν τη στράτευση με το, γνωστό σου φαντάζομαι, τρελόχαρτο (Ι5), ενώ άλλοι καταφεύγουν στο εξωτερικό και καταγράφονται ως ανυπότακτοι. Από το τέλος δε της δεκαετίας του 1980, έκαναν την εμφάνιση τους και άνθρωποι που δηλώνουν "ολικοί αρνητές στράτευσης". Αυτοί αρνούνται τη στρατιωτική αλλά και κάθε άλλη μορφή θητείας στο κράτος.

Ας τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά:

Θρησκευτικοί αντιρρησίες συνείδησης

Η πλειοψηφία των αντιρρησιών συνείδησης στην Ελλάδα είναι για θρησκευτικούς λόγους και μάλιστα κατά βάση είναι μάρτυρες του Ιεχωβά. Βασιζόμενοι σε αρχές από την Αγία Γραφή που τους υπαγορεύει να μην πιάσουν όπλο στα χέρια τους, να μην αφαιρέσουν ανθρώπινη ζωή, αρνούνται να υπηρετήσουν το στρατό. Η δράση των μαρτύρων του Ιεχωβά ήταν καθοριστική για τη νομοθέτηση την "κοινωνικής θητείας" την οποία πλέον ακολουθούν.

Μη θρησκευτικοί αντιρρησίες συνείδησης

Οι μη θρησκευτικοί αντιρρησίες συνείδησης αρνούνται το στρατό για λόγους φιλοσοφικούς, ανθρωπιστικούς, ειρηνιστικούς και πολιτικούς. Παρά τις επιμέρους διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχουν οι αντιρρησίες, έχουν όλοι κοινή συνισταμένη την απέχθεια τους προς τον πόλεμο και τον στρατό, ως ενός καταπιεστικού, βίαιου και δολοφονικού μηχανισμού. Μετά τη θεσμοθέτηση της εναλλακτικής "κοινωνικής θητείας" οι περισσότεροι αντιρρησίες συνείδησης υπηρετούν μια τιμωριτικού χαρακτήρα θητεία σε μη στρατιωτικές κρατικές υπηρεσίες.

Τρελόχαρτο (Ι5)

Η πλειοψηφία αυτών που αρνούνται να πάνε στο στρατό διαλέγουν το δρόμο του Ι5. Όσοι επιλέγουν αυτό το δρόμο, υποδύονται συνήθως το ρόλο ενός "ψυχασθενή" ή "προβληματικού" ανθρώπου και αφού γίνουν αποδεκτοί ως τέτοιοι από τον στρατό μετά από συνεχόμενους ελέγχους, τους δίνεται μετά από δύο συνήθως χρόνια αναβολών το τελικό απολυτήριο Ι5. Είναι ίσως ο πιο "ανώδυνος" τρόπος αποφυγής της στρατιωτικής θητείας αν και όχι ο πιο συνειδητός.

Ανυπότακτοι

Από τη στιγμή που δεν παρουσιαστείς την ώρα που σου επιβάλλεται στο στρατό, κηρύσσεσαι ανυπότακτος. Μπορεί να ζήσεις για πάντα με την ιδιότητα του ανυπότακτου στην Ελλάδα. Σε περίπτωση που συλληφθείς για οποιονδήποτε λόγο όμως, θα κληθείς να αντιμετωπίσεις τις κυρώσεις και την θητεία σου. Οι περισσότεροι ανυπότακτοι βρίσκονται στο εξωτερικό και αν επιστρέψουν στην Ελλάδα θα συλληφθούν. Στις χώρες που υπέγραψαν τη συνθήκη του Sengen, η ανυποταξία δεν διώκεται ως ποινικό αδίκημα και έτσι μπορείς πιο εύκολα να επιστρέψεις στην Ελλάδα από τέτοια χώρα.

Ολικοί αρνητές στράτευσης

Η ολική άρνηση στράτευσης εμφανίστηκε στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του '80. Ο όρος ολική τη διαφοροποιεί από τις άλλες μορφές άρνησης στράτευσης, αφού οι ολικοί αρνητές δεν αποδέχονται καμία "υπηρεσία" σε κρατικό θεσμό ή υπηρεσία και όχι μόνο στον στρατό. Έτσι είναι προφανές ότι οι ολικοί αρνητές δεν υπηρετούν σύμφωνα με το νόμο για την "κοινωνική θητεία" και είναι αυτοί που μάλλον βρίσκονται στην πιο δυσμενή θέση όσον αφορά τις "επιπτώσεις" της πράξης τους. Παρόλο που είναι μάλλον η πιο δυναμική στάση αντίστασης στον στρατό, δεν έχει καταφέρει να ξεφύγει από τα ατομικά πλαίσια και να αποτελέσεις κοινωνικό πρόταγμα.