|
Πίτα αυτοοργάνωσης
Το
απλούστατο αυτό παρασκεύασμα, ή μάλλον
συντέλεσμα της πίτας, η αυτοοργανώπιτα,
είναι ένα δύσκολο πρόβλημα για αυτούς
που ασχολούνται με τη μαγειρική της ζωής.
Και
αυτό το συμπαιρένω από τα συχνά
ερωτήματα. Δηλαδή πως είναι δυνατόν να
προμηθευόμαστε τα υλικά;, γιατί
αρνούμαστε να την πουλήσουμε;, με τόσες
λίγες προμήθειες πως είναι δυνατόν να
φτάσει για όλους μας;.
Κι
όμως τα πράγματα είναι απλά και δεν
είναι καλό να σηκώνουμε αμέσως τα χέρια
ψηλά με την πρώτη δυσκολία. Το θέμα είναι
να καθήσουμε όλοι μαζί και να σκεφτούμε
τις δυνατότητες που έχουμε για να
επιτύχει αυτή η συνταγή.
Δόσεις:
4
κιλά αυτοοργάνωση
700
γραμμάρια ανάγκη για έκφραση, και
δημιουργία.
Φύλλα
φρέσκων ιδεών.
3-4
φλυτζάνια αλληλοβοήθειας και
συνεργασίας.
1
χούφτα αντίστασης.
2
κοφτές κουταλιές αξιοπρέπειας.
Εκτέλεση:
Με
τη ζύμη της συλλογικής δράσης ανοίγουμε
προσεχτικά και όχι μίζερα τα φύλλα.
Καθαρίζουμε
και πλένουμε καλά την αυτοοργάνωση την
κόβουμε σε μικρές πολιτισμικές φέτες
και τη αφήνουμε ήσυχη σε κατάλληλο μέρος
και σε κανονική θερμοκρασία.
Προσοχή!!!
κρατήστε την μακριά από τους διάφορους
σπόνσορες, managers,
κρατικούς ή άλλους ευγενικούς χορηγούς
και αιγίδες. Υπο αυτές τις συνθήκες η
αυτοοργάνωση μένει για 2 περίπου ώρες.
Κατόπιν την τρίβουμε ή την ζυμώνουμε και
αφού την ζυμώσουμε καλά την στίβουμε
ώστε να φύγουν οι προσωπικές κόντρες και
διχόνοιες που όλο και κάπως θα έχουν
καταφέρει να εισχωρήσουν στα κιλά της
αυτοοργάνωμένης ζύμης.
Αμέσως
ρίχνουμε τη χούφτα της αντίστασης και
την ανακατέβουμε καλά. Μετά την
ανοίγουμε στο ταψί και προσέχουμε ώστε
να πάει σε όλα τα σημεία του για καλύτερα
και πιο δραστικά αποτελέσματα. Αφού η
αυτοοργάνωση απλωθεί παντού τότε την
ραντίζουμε με τα φλυτζάνια της
αλληλοβοήθειας και συνεργασίας
προσέχωντας να μοιραστεί εξίσου σε όλο
το φάσμα της και όχι να υπερφορτωθούν
μόνο κάποια σημεία της. Το στοίχημα που
πρέπει σε αυτό το σημείο να βάλουμε με
τις ικανότητες και τη δύναμη που όλοι
μας έχουμε είναι να αφήσουμε την
συνεργασία να δράσει παντού και όχι
μερικώς. Όλες οι πολιτισμικές φέτες θα
πρέπει να λουστούν με τις δόσεις της
συνεργασίας και να μην μείνει καμμιά
στεγνή.
Α,
ξέχασα να πω, πως στο διάστημα αυτό θα
πρέπει ήδη να έχουμε βάλει να
σιγοψήνεται στη φωτιά η αξιοπρέπεια
ανακατεμένη με τα 700 γραμμάρια έκφρασης
και δημιουργίας. Μόλις ροδοκοκινήσει
την βγάζουμε από τη φλόγα και την
αφήνουμε για 2-3 λεπτά να φουσκώσει. Αυτό
που θα μείνει ονομάζεται αντιεμπόριο ή
αντιθέαμα. Η ονομασία ποικίλει από
περιοχή σε περιοχή.
Τη
ρίχνουμε και αυτή στο ταψί και αυτό
είναι. Η αυτοοργανώπιτα είναι σχεδόν
έτοιμη. Το μόνο που μένει είναι το ψήσιμο
που θα πρέπει να διαρκέσει 40 λεπτά.
Η
επιτυχία αυτής της δημιουργικής στιγμής
είναι άρρικτα συνδεδεμένη με την αγάπη
για αυτό που πρόκειται να φτιάξουμε.
Χρειαζόμαστε αυτοσυγκέντρωση, έμπνευση
και πολλές φορές φαντασία για το
ελεύθερο χτίσιμο αυτού του δύσκολου
αλλά και συνάμα εύκολου παρασκευάσματος.
Δεν μας επιτρέπεται να λέμε δεν μπορώ, απ’
τη στιγμή που δεν έχουμε καν επιχειρήσει
να κάνουμε κάτι ανάλογο. Όλοι μας
μπορούμε γιατί όλοι μας αισθανόμαστε,
έχουμε συνείδηση, ονειρευόμαστε. Ας
πράξουμε επιτέλους γιατί αυτό μας
αξίζει.
Καλή
όρεξη!
|