ενάντια σε κάθε εξουσία
 
ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ
ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ: 22-03-2001
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 163

ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ,
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΔΝΤ,
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΕ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ, ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΑΝΕΧΕΙΑ,
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ «ΕΘΝΙΚΟ» ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ,
ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΠΟΥ Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ CENGIZ SOYDAS EINAI NEKΡΟΣ!

Εδώ και πολλά χρόνια οι λαοί της Τουρκίας ακούν από τους επαναστάτες τα συνθήματα: «Κάτω το ΔΝΤ!» «Κάτω οι ΗΠΑ!». «Η Αμερική φέρνει πείνα, τυραννία, εκμετάλλευση και οικονομική υποδούλωση, δεν αφήνει τίποτα στο λαό και στη χώρα», δηλώνουν. Παλεύουν για μια ανεξάρτητη και δημοκρατική χώρα υποστηρίζοντας το σοσιαλισμό. Για το λόγο αυτό συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν. Αυτός ο πόλεμος συνεχίζεται εδώ και δεκάδες χρόνια. Ο ιμπεριαλισμός, ό,τι και να έκανε, δεν μπόρεσε να εκτοπίσει τους επαναστάτες, δεν μπόρεσε να τους εκμηδενίσει. Ακόμα και όταν ολόκληρη η χώρα μετράπηκε σε λίμνη αίματος εξαιτίας των βασανιστηρίων και των δολοφονιών, δεν κατόρθωσαν να κάνουν τους επαναστάτες να σκύψουν το κεφάλι. Η ολιγαρχία της Τουρκίας σε συνεργασία με τον ιμπεριαλισμό, οικοδόμησε τα ναζιστικά στρατόπεδα που ονομάζει «φυλακές τύπου F». Μεταφέροντας εκεί τους κρατουμένους και απομονώνοντάς τους, ήθελαν να τους αναγκάσουν να απαρνηθούν τις επαναστατικές τους ιδέες, αλλά δεν μπόρεσαν.

Το κράτος, δολοφονώντας 28 πολιτικούς κρατουμένους στις 19-22 Δεκεμβρίου και τραυματίζοντας και βασανίζοντας εκατοντάδες, εγκαινίασε τα ναζιστικά στρατόπεδα.
Στις 19 Νοεμβρίου, οι πολιτικοί κρατούμενοι μετέτρεψαν την απεργία πείνας διαρκείας που είχαν ξεκινήσει στις 20 Οκτώβρη σε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, απαιτώντας την κατάργηση των ναζιστικών στρατοπέδων, του αντιτρομοκρατικού νόμου, των δικαστηρίων κρατικής ασφάλειας και την καταδίκη των βασανιστών και των δολοφόνων. Στην 60η ημέρα της απεργίας πείνας, έριξαν στο κρεβάτι των απεργών πείνας 20.000 βόμβες και 10.000 σφαίρες, γκρέμισαν 20 φυλακές και δολοφόνησαν 28 ανθρώπους. Μόνο έτσι μπόρεσαν να θέσουν σε λειτουργία τα ναζιστικά στρατόπεδα τύπου F. Στόχος τους να εξαλείψουν τις επαναστατικές και δημοκρατικές ιδέες αυτών που εναντιώνονται στο σύστημα και μέσα και έξω από τα κάγκελα. Όποιον υποστήριξε το δίκιο των κρατουμένων, τον απείλησαν και τον δίκασαν προκειμένου να σωπάσει. Κάτω από τη μάσκα της δημοκρατίας, επέβαλαν στρατιωτικό νόμο.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ!

Όλοι οι κρατικοί μηχανισμοί που έχουν συσταθεί για την καταπολέμηση του αντάρτικου εξαπέλυσαν καμπάνια επίθεσης προβαίνοντας σε δημαγωγία και παραπληροφόρηση.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ!

Ισχυριζόμενοι πως έσωσαν τις ζωές των κρατουμένων, δολοφόνησαν 28 κρατουμένους, πρασπάθησαν να σπάσουν την αντίστασή τους με βασανιστήρια, μετέτρεψαν κάθε κελί σε ναζιστικό στρατόπεδο μέσω των βασανιστηρίων. Στα «στρατόπεδα» αυτά οι μυστικές υπηρεσίες του στρατού και της αστυνομίας (ΜΙΤ, JITEM), ειδικές μονάδες της χωροφυλακής και διοικητές έντειναν τις επιθέσεις τους προκειμένου να κάμψουν την αντίσταση των κρατουμένων.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!

Ο φασίστας βασανιστής και δολοφόνος υπουργός Υγείας, Οσμάν Ντουρμούς, έδωσε εντολή στους γιατρούς του να «σώσουν» τη ζωή των κρατουμένων. Με την πρόφαση αυτή, αλυσοδένουν χειροπόδαρα τους κρατούμενους και τους επιβάλλουν σε υποχρεωτική σίτιση. Στόχος είναι να μην τους αφήσουν να πεθάνουν, προκειμένου να παραπληροφορήσουν την τουρκική και την παγκόσμια κοινή γνώμη, λέγοντας: «Κοιτάξτε δεν πεθαίνουν, αλλά τρώνε!». Κι αυτό ισχυρίστηκαν. Για πρώτη φορά στην Τουρκία η απεργία πείνας μέχρι θανάτου των πολιτικών κρατουμένων έφτασε τις 150 ημέρες, χωρίς να έχουν επέλθει μαζικοί θάνατοι κι έτσι η κοινή γνώμη τρέφει την ψευδαίσθηση πως δεν υπάρχει αντίσταση. Δεκάδες σύντροφοί μας εμφανίζουν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους, απώλεια μνήμης και αναπηρίες εξαιτίας της υποχρεωτικής σίτισης.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥΣ!

Το κράτος εφαρμόζοντας τις πρακτικές της λογοκρισίας, της καταστολής και της εξαπόλυσης απειλών επιχείρησε να συγκαλύψει την αντίσταση των κρατουμένων, χωρίς όμως επιτυχία.

Ο πρωτοστάτης των δολοφονιών, ο υπουργός Δικαιοσύνης, μετέφερε τους απεργούς πείνας που βρίσκονταν στα όρια του θανάτου στα νοσοκομεία για να τους εφαρμόσει υποχρεωτική σίτιση, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να ανακοινώσει ότι τέλειωσε η απεργία πείνας.

Ο Gengis Soydas, ενώ βρισκόταν στην 150η μέρα της αντίστασης έπεσε μάρτυρας στο ναζιστικό στρατόπεδο-φυλακή τύπου F Σίντζαν.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης και η κυβέρνησή του και οι υπηρέτες των ιμπεριαλιστών δεν μπορούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα: ότι ΑΥΤΗ Η ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΑΣ και ότι ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΛΑΟΣ. Όσοι χαράσσουν το δρόμο για την απελευθέρωση των λαών τους, ποτέ δεν εκτρέπονται της πορείας τους εξαιτίας της καταπίεσης των τυράννων. Οι ιμπεριαλιστές που διδάσκουν την ολιγαρχία πάντοτε, παραπληροφορώντας, κρύβουν την ήττα τους μπροστά στους αγώνες των λαών. Στην κουλτούρα των ιμπεριαλιστών και των συνεργατών της ολιγαρχίας δεν υπάρχουν οι έννοιες αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια. Η δική τους κουλτούρα συνίσταται στην εχθρικότητα προς την πατρίδα, στην εκμετάλλευση, στην ιδιοτέλεια, στην υποκρισία. Γι'αυτό το λόγο, οι ιμπεριαλιστές τρέφουν την πεποίηθηση πως οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις ιδέες τους με την καταπίεση και το φόβο, ή, αλλιώς, εξαγοράζοντάς τους. Ο Cengiz Soydas είναι ένας από αυτούς που οι ιμπεριαλιστές δεν μπόρεσαν να εκτρέψουν από την επαναστατική πορεία του, είναι ήρωας των λαών. Μαζί με εκατοντάδες συντρόφους του προσέφερε τον εαυτό του στο θάνατο. Ο Cengiz δεν έζησε για τον εαυτό του, αλλά αφιέρωσε τη ζωή του στο λαό και στην πατρίδα του. Αυτοθυσιάστηκε για μια Τουρκία όπου δε θα υπήρχε ανέχεια και πείνα, για μια Τουρκία χωρίς ΔΝΤ και χωρίς ναζιστικά στρατόπεδα, για μια Τουρκία δημοκρατική και ανεξάρτητη. Εκείνοι είναι χιλιάδες, δεκάδες χιλιάδες και θα γίνουν εκατοντάδες χιλιάδες. Θα ξεπηδήσουν σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Θα δώσουν την αρμόζουσα απάντηση σ'εκείνους που επιχειρούν να καταστρέψουν τη λαϊκή κουλτούρα επιβάλλοντας την κουλτούρα του ιμπεριαλισμού. Θα καταστεί σε όλους εμφανής η αναποτελεσματικότητα των δολοφονιών και των ναζιστικών στρατοπέδων.

Ο CENGIZ SOYDAS ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!

Στη χώρα μας δεν μπορείς να κερδίσεις το παραμικρό δικαίωμα δίχως να πληρώσεις βαρύ τίμημα. Ένα κράτος που ολόκληρο έχει γίνει υπηρέτης του ιμπεριαλισμού δεν έχει την παραμικρή ιδέα από νόμο, δικαιοσύνη και δημοκρατία. Επιφέρει μόνο πείνα και τυραννία. Αν οι αγωνιστές δεν πληρώσουν αυτό το βαρύ τίμημα, το κράτος συνεχίζει να παρουσιάζει μια επίφαση δημοκρατίας και να καταδικάζει το λαό στην πείνα.

Ο αγώνας ενάντια στα ναζιστικά στρατόπεδα τύπου F είναι αγώνας ενάντια στο ΔΝΤ που έχει καταδικάσει το λαό μας στην τυρρανία και στην ανέχεια. Είναι αγώνας ενάντια στη φασιστική κυβέρνηση που φροντίζει μόνο για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών και των μονοπωλιακών εταιριών. Όσοι δεν βλέπουν ή δε θέλουν να δουν την πραγματικότητα, έχουν συνεπώς συμφέροντα από αυτό το φασιστικό κράτος.

Ο CENGIZ SOYDAS ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ!

Υπάρχουν ακόμη δεκάδες Cengiz έτοιμοι να καλοδεχτούν το θάνατο. Κανένα βασανιστήριο, καμία υποχρετική σίτιση δε μπορεί να εμποδίσει τη νίκη της αντίστασης.

Όσοι λένε «πρώτα η ζωή» ή «η ζωή είναι ανεκτίμητη», πρέπει να δείξουν πώς υποστηρίζουν αυτή τη ζωή. Οι φυλακές τύπου F είναι σχέδιο των ιμπεριαλιστών. Όποιος δεν αντιστέκεται στη λειτουργία των φυλακών τύπου F και δεν υποστηρίζει την αντίσταση των κρατουμένων, υποστηρίζει την τυραννική πολιτική του ΔΝΤ. Όλα είναι φανερά, κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμιά μάσκα. Όποιος αντιτίθεται στην πολιτική του ΔΝΤ, οφείλει να υποστηρίξει την αντίσταση των κρατουμένων. Δεν υπάρχει μέση λύση. Μια ενδιάμεση θέση θα συνέπιπτε με αυτή των ιμπεριαλιστών που εξαπατούν το λαό και τους κρατουμένους υιοθετώντας μια πολιτική ελιγμών. Δεν υπάρχει ενδιάμεση θέση, δεν υπάρχει διαφυγή. Αυτή η αντίσταση θα συνεχιστεί ακόμη και με κόστος δεκάδων μαρτύρων και εκατοντάδων τραυματιών. Κανείς να μην τρέφει φρούδες ελπίδες ότι η αντίσταση θα καμφθεί με το πέρασμα του χρόνου ή λόγω της υποχρεωτικής σίτισης. Η αντίσταση θα συνεχιστεί.

Σήμερα που ο Cengiz Soydas αυτοθυσιάστηκε, ο καθένας πρέπει να κάνει αυτοκριτική και να προβληματιστεί για το μέλλον.

CENGIZ SOYDAS

Γεννήθηκε το 1972 στην Τραπεζούντα. Είναι τουρκικής καταγωγής. Το 1990 σπούδασε μηχανολογία στο πανεπιστήμιο της Ισταμπούλ. Τότε ήλθε σε επαφή με το επαναστατικό κίνημα και συμμετείχε στον αγώνα των φοιτητών. Το 1993 ήλθε σε επαφή με την οργάνωση Devrimci Sol. Έκανε τρεις μέρες απεργία πείνας σε ένδειξη αλληλεγγύης με την απεργία των εργαζομένων του δήμου. Το 1994, έγινε ένας από τους υπεύθυνους στην οργάνωση νεολαίας. Το 1995 είχε ήδη αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες. Στις 19/7/95 συνελήφθη στην ʼγκυρα. Το 1996, πήρε μέρος στην απεργία πείνας μέχρι θανάτου στις φυλακές Ουλούτζανλαρ. Τον Απρίλιο του 1998 μεταφέρθηκε στις φυλακές Μπάρτιν. Στις 19 Δεκεμβρίου 2000, κατά την επίθεση στις φυλακές, βρισκόταν στην πρώτη ομάδα των απεργών πείνας μέχρι θανάτου. Με βασανιστήρια μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο Σίντζαν. Έπεσε μάρτυρας την 153η ημέρα της αντίστασης-απεργίας πείνας μέχρι θανάτου.

Όταν ξεκίνησε την πορεία προς το θάνατο, ο Cengiz έλεγε: «Η ιστορία, για άλλη μια φορά, θα γράψει στις λαμπρές σελίδες της την αντίσταση των κρατουμένων που δε σκύβουν το κεφάλι και που πεθαίνουν λεπτό το λεπτό. Η ιστορία, για μια ακόμη φορά θα γίνει μάρτυρας ότι τον τελευταίο λόγο έχουν εκείνοι που αντιστέκονται.

Αυτή είναι η δική μας δύναμη!

Αυτή η δύναμη είναι η δύναμη των μαρτύρων μας. Από εκείνους μάθαμε να γράφουμε στους τοίχους με το αίμα μας το όνομα της ελπίδας.

Από εκείνους μάθαμε ότι ο εχθρός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το θάνατο ως όπλο, από εκείνους μάθαμε, πεθαίνοντας, να φωνάζουμε κατάμουτρα στον εχθρό "μολών λαβέ"!».

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤOΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ CENGIZ,
ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ, Ο ΛΑΟΣ ΔΕ ΝΙΚΙΕΤΑΙ!

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
(DHKC)