Νευροληπτικά ενάντια στους άστεγους

"Όταν οι φτωχογειτονιές εξεγερθούν, οι σφαίρες δεν θα τις σταματήσουν." Αυτό είναι το βασικό αξίωμα της πολιτικής της αστικής κυριαρχίας. Ο Velasco Alvaro, πρώην στρατιωτικός πρόεδρος του Περού χρησιμοποίησε αυτό το επιχείρημα για να εξηγήσει στους συνάδελφούς του την απόλυτη ανάγκη για το πραξικόπημά του, και για να υπερασπιστεί την αναγκαιότητα της αλλαγής πολλών πραγμάτων ώστε να παραμείνουν όλα στη θέση τους.

Και εφόσον οι σφαίρες δεν φτάνουν, χρησιμοποιούν άλλα μέσα: φυσικά την πρόοδο, επίσης την μαφία των ναρκωτικών, θρησκευτικές σέκτες, νέες κοινωνικές υπηρεσίες... Με αυτό τον τρόπο, μετά το ρεύμα αγώνων του 1989, αναγείρανε αστυνομικά τμήματα και κέντρα βοηθειών σε διάφορες περιοχές του Καράκας (πρωτεύουσα της Βενεζουέλας) για να ελέγξουν τον πληθυσμό, για να εντοπίσουν και να καναλιζάρουν εστίες εξέγερσης και γενικότερα, για να συνηθίσουν τον πληθυσμό στην καταστολή. Με τον ίδιο τρόπο, σε όλο τον κόσμο, τα παιδιά φακελώνονται ήδη από το σχολείο, ακόμα και από το βρεφονηπιακό σταθμό. Σε αυτά τα ιδρύματα, εργάζονται κοινωνικοί λειτουργοί διάφορων ειδών: είναι δουλειά τους να ερευνούν και γενικά είναι αποτελεσματικοί πράκτορες πρόληψης και χάραξης πολιτικής για λογαριασμό του Κράτους. Τελευταία, μάθαμε ότι σε διάφορες χώρες της Λατινικής και μη Αμερικής (και υποθέτουμε ότι το ίδιο ισχύει και σε άλλες ηπείρους), ανθρωπιστικές οργανώσεις, πάντα τόσο απορροφημένες από τα προβλήματα υγείας, διανέμουν ελεύθερα Βάλιουμ και άλλα υπνωτικά στα νοσοκομεία που ιδρύουν ή διευθύνουν. Ακόμη χειρότερα, σε ορισμένες παραγκουπόλεις πάνω από το μισό του πληθυσμού εξαρτιέται από αυτά τα σκληρά ναρκωτικά...και σύντροφοι που ζουν σε αυτές τις περιοχές θεωρούν αυτό το γεγονός ως μία από τις κύριες αιτίες της γενικευμένης διάθεσης παθητικότητας.

Όμως δεν μπορεί κανείς να σταματήσει την πρόοδο! Όλα αυτά δεν είναι πλέον αρκετά. Στις Η.Π.Α. προετοιμάζουν έναν νόμο που θα κάνει την χρήση των νευροληπτικών[i] υποχρεωτική για τους "άστεγους".

Με συγκεκριμένους όρους η Γερουσιαστής Nancy Kassebaum, εκλεγμένη στην πολιτεία του Κάνσας και πρόεδρος της Επιτροπής Εργατικού και Ανθρώπινου δυναμικού, έχει επεξεργαστεί ένα νομοσχέδιο που σύμφωνα με τον David Oaks[ii] προτείνει "την εφαρμογή του ΑΔΕΑ (Αναγκαστικής Δέσμευσης Εξωτερικού Ασθενή) στους άστεγους". Αναφέρεται ότι το ΑΔΕΑ εφαρμόζεται σε ασθενείς στους οποίους επιτρέπεται να φύγουν από την ψυχιατρική κλινική με τον όρο ότι παρουσιάζονται σε καθορισμένα διαστήματα για να τους δοθούν ενέσεις νευροληπτικών που τους κρατάνε μονίμως ναρκωμένους.

"Το ΑΔΕΑ ισχύει αυτή τη στιγμή σε πάνω από τις μισές πολιτείες των Η.ΠΑ. Συνήθως σημαίνει τα κάτωθι: άνθρωποι που ζουν εκτός της κοινότητάς τους, και δεν παραβιάζουν κανένα νόμο, πρέπει να αναφέρονται στο κτίριο υπηρεσιών της θεραπευτικής τους κοινότητας για την λήψη δια ενέσεως νευροληπτικών μακράς διαρκείας, όπως Χαλντόλ ή Προξιλίνη. Εάν αρνηθούν το χημικό μπορεί να οδηγηθούν στον εγκλεισμό. Το αποτέλεσμα αυτής της "ενδομυϊκής ένεσης" στα κωλομέρια διαρκεί για εβδομάδες!... Όταν το όνομά σου εμφανιστεί στον υπολογιστή και δεν έχεις δώσει ακόμη αναφορά για να πάρεις την ένεσή σου, ορισμένες φορές στέλνεται μία "κινητή ομάδα επιθετικής θεραπείας" να σε βρει και να σου κάνει την ένεση επί τόπου. Αυτές οι ομάδες τραμπούκων είναι γνωστές από μερικούς στους δρόμους ως "ενέσεις σε ρόδες"... Οι φαρμακευτικοί φονταμενταλιστές έχουν ξεκινήσει μία χημική σταυροφορία για να μας κάνουν βίαια τις ενέσεις - ειδικά των άστεγων Αμερικάνων - με ισχυρές νευροτοξίνες. μερικές φορές εφ όρου ζωής, ξοδεύοντας τα εκατομμύρια των φορολογούμενων στην δημιουργία εξαρτημένων ανθρώπων... η χώρα μας είναι στο χείλος της αποδοχής ενός Θαυμαστού Νέου Κόσμου "τελική λύση" της φτώχειας."

Η ίδια οργάνωση ΔΕΝΔΡΙΤΗΣ καταγγέλλει μία σειρά από "παρενέργειες" αυτών των ναρκωτικών:

1. Τα νευροληπτικά μπορούν να σκοτώσουν διότι μία από τις βασικές τους επιδράσεις είναι να αποτρέψουν την απώλεια της θερμοκρασίας του σώματος. Αυτό εξηγεί εν μέρει "θανάτους λόγου της ζέστης" που αναφέρονται στον τύπο. Πρόσφατα, κατά την διάρκεια κάθε κύματος καύσωνα, τα νοσοκομεία ήτανε γεμάτα και άνθρωποι πέθαναν ενώ η μόνη εξήγηση που δόθηκε ήτανε η ζέστη! Η κύρια αιτία συνδέεται ξεκάθαρα με την μόλυνση που, με την έλλειψη βροχών και αέρα, σε συνδυασμό με υψηλές εκπομπές CO2, παράγει μία υψηλή συμπύκνωση του όζοντος στην ατμόσφαιρα - σε αυτό το φαινόμενο αποδίδεται η εξάπλωση ορισμένων αναπνευστικών ασθενειών (άσθμα, αλλεργίες,...)[iii]
Αλλά είναι ξεκάθαρο πως η χρήση νευροληπτικών αποτελεί έναν επιπρόσθετο θανάσιμο παράγοντα κρυμμένο πίσω από τα νούμερα αυτών που πεθαίνουν εξαιτίας της "ζέστης"! (Καλά νομίζουν ότι πιστεύουμε σε αυτές τις μαλακίες;) Αναφερόμενος στο τελευταίο κύμα καύσωνα (1995), ο David Oaks είπε:
"Η ακόλουθη πληροφορία ήτανε στην σημερινή εφημερίδα, 19 Ιουλίου 1995, από το Associated Press του Σικάγο, σχετικά με το κύμα καύσωνα που έζησαν κατά πολύ οι Η.ΠΑ.: "Στο Μιλγουόκι, οι επίσημες αρχές είπαν ότι ο καύσωνας προκάλεσε ή συνέβαλλε στον θάνατο 60 ανθρώπων. Μεταξύ τους ήτανε 18 άνθρωποι που έπαιρναν αντι-ψυχωτικά ναρκωτικά που μπλοκάρουν την δυνατότητα του σώματος να απελευθερώνει θερμότητα, είπε ο Ιατρικός Εμπειρογνώμων Jeffrey Jentzen. "Πριν το δω αυτό, μόλις χθες, είχα ταχυδρομήσει μερικά γράμματα όπου έθεσα επτά επιχειρήματα ενάντια στην επιβαλλόμενη ψυχιατρική νάρκωση "εξωτερικών ασθενών" (Αναγκαστικής Δέσμευσης Εξωτερικού Ασθενή ή ΑΔΕΑ). Το πρώτο επιχείρημα που έθεσα ήτανε ότι κατά την διάρκεια καύσωνα, τα υποχρεωτικά νευροληπτικά μπορούν να σκοτώσουν..."

2. "... τα νευροληπτικά μπορούν επίσης να σκοτώσουν ή να προκαλέσουν βλάβες και με πολλούς άλλους τρόπους... όπως καρδιακές προσβολές, εγκεφαλική βλάβη στους μακρόχρονους χρήστες, συμπεριλαμβανομένης μετρήσιμης εγκεφαλικής συρρίκνωσης."

3. έχει αποδειχτεί ότι "η μακρόχρονη χρήση νευροληπτικών μπορεί να προκαλέσει "ανάστροφο αποτέλεσμα "... τα νευροληπτικά μπορούν να παράγουν περισσότερη κατάθλιψη από ότι είναι προορισμένα να εξαλείψουν."

4. Ορισμένες ενώσεις "Επιζώντων" της καταναγκαστικής θεραπείας με νευροληπτικά το αποκαλούν "βασανιστήριο"... αυτοί που δεν θέλουν να πάρουν νευροληπτικά συχνά το περιγράφουν σαν το αίσθημα της λοβοτομής... οι περιοχές που προσβάλλονται στον εγκέφαλο είναι οι εμπρόσθιοι λοβοί, όπως και στην περίπτωση της λοβοτομής."

[i] Εδώ και μερικές δεκαετίες τα ηρεμιστικά χωρίζονται σε δύο ομάδες:
α. Αγχολυτικά ή "ελαφρά" ηρεμιστικά, που χωρίζονται σε βαρβιτουρικά, μπενζοδιαζεπίνες και άλλα (χλωραλικό υδροξείδιο, κα.)
β. Αντι-Ψυχωτικά, νευροληπτικά ή "βαριά" ηρεμιστικά που χωρίζονται σε φαινοθιαζίνες, μπιθιροφαινόνες, θιοξανθίνες και υποκατάστατα μπεζαμίδες...
Παρατηρήστε ότι η ταξινόμηση σε "βαριά" και "ελαφριά" ηρεμιστικά δεν μπορεί να είναι και τόσο ξεκάθαρη, διότι αυτοί οι όροι μπαίνουν σε εισαγωγικά ακόμα και σε επιστημονικά βιβλία που ασχολούνται με αυτό το θέμα.

[ii] Οι πληροφορίες που δημοσιεύουμε εδώ, προέρχονται από την εξής διεύθυνση του David Oaks στο Internet (18/7/95): chrp@efn.org που επίσης δίνει πληροφορίες σε μία ομάδα που λέγεται Δενδρίτης (Όχι στην επιβαλλόμενη νάρκωση των άστεγων). Αυτή είναι η διεύθυνσή τους: dendrite@efn.org ή ψάξτε στο morganbrown@hotmail.com. Εξίσου ενδιαφέρον πάνω στο θέμα αυτό είναι και η διεύθυνση www.sntp.net/drugs/tranquilizers.htm

[iii] Η κατάσταση έχει φτάσει σε τόσο άσχημο επίπεδο στην Ευρώπη που, σε πολλές περιπτώσεις κατά την διάρκεια πρόσφατων καλοκαιρινών εποχών, οι αρχές συνιστούσαν την αποφυγή εξωτερικών φυσικών κοπώσεων και περιόρισαν την κυκλοφορία σε ορισμένες πόλεις εφόσον το επίπεδο του όζοντος που θεωρείται αναπνεύσιμο ξεπεράστηκε κατά πολύ.