από το περιοδικό Κομμουνισμός, τεύχος 1, Νοέμβρης 2002,
της Διεθνιστικής
Κομμουνιστικής Ομάδας. http://www.geocities.com/paris/6368

Επιστήμη και γενετική
στην υπηρεσία της αστυνομικής
και κρατικής καταστολής

Στις 10 Απριλίου του 1995, ο διεθνής τύπος ανακοίνωσε ότι από εκείνη την στιγμή, "η βρετανική αστυνομία θα είναι εφοδιασμένη με τον πρώτο γενετικό φάκελο σε λειτουργία στον κόσμο αφοσιωμένο στην καταπολέμηση του εγκλήματος και ικανό να καταγράψει μέχρι και 5 εκατομμύρια παραβάτες."

Ακόμα και αν το γεγονός αυτό μπορεί να είναι ενοχλητικό για πολλούς  προοδευτικούς, εμείς βεβαιώνουμε ότι αποτελεί σημαντική πρόοδο για το κεφάλαιο, για τον Κρατικό έλεγχο της ζωής, εντυπωσιακή ανάπτυξη των μηχανισμών καταστολής πάνω στην οποία οι εχθροί μας θα στηρίζονται από εδώ και πέρα.

"Αυτοί που προωθούν αυτό το σχέδιο θεωρούν ότι πρόκειται για το πιο επαναστατικό εργαλείο στη διάθεση της αστυνομίας από την εισαγωγή των δακτυλικών αποτυπωμάτων σχεδόν έναν αιώνα πριν.[i] Το Υπουργείο Εσωτερικών καλωσόρισε αυτή την εντυπωσιακή ανάπτυξη που βάζει την Βρετανία στην πρώτη γραμμή του αγώνα κατά του εγκλήματος."

"Ο φάκελος... βρίσκεται στο Birmingham (στο κέντρο της Αγγλίας) και η πρόσβαση του υπόκειται σε αυστηρούς ελέγχους ασφάλειας. Καταχωρεί τον κώδικα DNA ανθρώπων που έχουν ήδη καταδικαστεί ή όσων απλά ανακρίθηκαν κατά την διάρκεια κάποιας έρευνας αναλύοντας λίγο σάλιο ή μία τούφα μαλλιά."

"Από τον περασμένο χρόνο, ο νόμος επέτρεψε να παρθούν τέτοια γενετικά δείγματα από όλους τους ύποπτους, ακόμη και χωρίς την συγκατάθεσή τους. Στόχος της αστυνομίας είναι να φακελώσει 135.000 Βρετανούς τον πρώτο χρόνο, κυρίως για υποθέσεις φόνων, σεξουαλικής επίθεσης και βίαιης ληστείας. Τελικά, θα αποθηκευτούν 5 εκατομμύρια φάκελοι, δηλαδή το 10% του πληθυσμού της Βρετανίας. Εξήντα πλήρους απασχόλησης αστυνομικοί υπάλληλοι και επιστήμονες θα προσληφθούν για να διευθύνουν τους φακέλους."[ii]

Σύμφωνα με αυτήν την ειδησιογραφική αναφορά, θα χρειάζονται μόνο 7 μέρες για να συγκριθούν οι πληροφορίες στους φακέλους με οποιοδήποτε στοιχείο βρεθεί στον τόπο ενός εγκλήματος και να αποδειχθεί ποιος είναι ένοχος (με την προϋπόθεση ότι το άτομο αυτό έχει ήδη φακελωθεί). Το περιθώριο λάθους θα είναι λιγότερο από ένα στο εκατομμύριο. Το κόστος μίας τέτοιας διαδικασίας, ανάλυση του δείγματος και σύγκριση με τον φάκελο θα είναι υπερβολικά φτηνό, γύρω στα 65 δολάρια.

Ακόμη και οι πιο φοβερές Οργουελιανές προβλέψεις έχουν γίνει τετριμμένες συγκρινόμενες με την πρόοδο αυτού του θαυμαστού κόσμου που ζούμε. Ορίστε και δύο ακόμα παραδείγματα της προόδου του Κράτους στην Μεγάλη Βρετανία.

-τα τελευταία χρόνια, τοποθετήθηκαν πάνω από 1 εκατομμύριο κάμερες ασφαλείας.

-στις 10 Απριλίου του 1995, την ίδια μέρα που ο γενετικός φάκελος τέθηκε σε λειτουργία, εγκρίθηκε μία νέα διάταξη του ποινικού κώδικα, που απορρίπτει "... το ιερό δικαίωμα του να παραμένεις σιωπηλός, που εθεωρείτο ότι ήταν προς όφελος όσων συλλαμβάνονταν. Εφεξής, κάθε άρνηση απάντησης στην ανάκριση θα χρησιμοποιείται εναντίον του κατηγορούμενου κατά την διάρκεια μίας μελλοντικής δίκης."

Την ίδια περίοδο, αντιληφθήκαμε, ενώ διαβάζαμε τις Βελγικές εφημερίδες, ότι το Αγγλικό Κράτος δεν είναι και πρωτοπόρος στην καταστολή όπως μας είχαν κάνει να πιστέψουμε. Η εφημερίδα La Soir έγραψε: "Στο Βέλγιο, το φακέλωμα είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Μετά την κωδικοποίηση δακτυλικών αποτυπωμάτων και φωτογραφιών υπόπτων και υπόδικων, γενετικά δακτυλικά αποτυπώματα αποθηκεύονται στα κομπιούτερ του Εθνικού Ινστιτούτου Εγκληματολογίας (ΕΙΕ). Αυτή είναι μία αργή και προοδευτική διαδικασία που εκτελείται κάτω από τα άγρυπνα μάτια του νόμου που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη του 1992 ο οποίος αφορά την προστασία της ιδιωτικής ζωής." Όλα αυτά συμφωνούν με τις εγγυήσεις τους για την προστασία των δημοκρατικών δικαιωμάτων!

Η Le Soir συνεχίζει: "Αυτό το φακέλωμα εξουσιοδοτήθηκε από ένα βασιλικό διάταγμα που καθορίζει τα καθήκοντα του ΕΙΕ. Το σύστημα υπολογιστών εγκαταστάθηκε  πρόσφατα και περίπου πριν από ενάμιση μήνα αρχίσανε να κωδικοποιούνε τα αποτελέσματα των γενετικών αναφορών που δόθηκαν από διάφορα επίσημα εργαστήρια"...

"Τα γενετικά δακτυλικά αποτυπώματα προέρχονται από αναλύσεις αίματος, σπέρματος ή από δείγματα ανθρώπινου ιστού (δέρμα, μαλλιά...). Όλα αυτά φτιάχνουν ένα γενετικό αποτύπωμα ειδικά για κάθε άτομο και μερικώς όμοιο με αυτά των γονέων του. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται συχνά σε περιπτώσεις φόνου ή βιασμού, όταν είναι δυνατόν να βρεθεί σπέρμα ή αίμα που να προέρχεται από τον υποτιθέμενο δράστη. Αυτά τα δείγματα θα επιτρέψουν να θεμελιωθεί μία σύνδεση με άλλες περιπτώσεις στις οποίες έχει ήδη διαπιστωθεί η ενοχή του κατηγορουμένου. Αλλά μόνο σε έναν ειρηνοδίκη - τον διευθυντή των φακέλων - θα επιτραπεί η δικαιοδοσία να κάνει οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ ενός αποτυπώματος και ενός ατόμου. (Εδώ είναι που μας λένε ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε, ότι μας προστατεύει ο νόμος!)

Αυτή η προστασία προέρχεται από τον νόμο που ψηφίστηκε την 8.12.1992 σχετικά με την προστασία της ιδιωτικής ζωής. Αυτός ο νόμος εξουσιοδοτεί την ίδρυση φακέλων (το άτομο δεν έχει υπό την κατοχή του τις πληροφορίες που τον αφορούν και δεν μπορεί να εναντιωθεί) αλλά επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς σε φακέλους που επιτρέπουν την προσωπική αναγνώριση... Εν τούτοις, ο νόμος είναι ιδιαίτερα ανεκτικός όσον αφορά τις εξετάσεις δικαστικών ή διοικητικών αρχών." (Αυτό δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει!)

Και σαν να μην έφτανε αυτό η Le Soir μας πληροφορεί επίσης ότι δεν είναι μόνο οι δικαστές και η αστυνομία που ενδιαφέρονται για τους φακέλους, αλλά και τα αφεντικά: "Εάν η γενετική είναι χρήσιμη για τους δικαστές, κάλλιστα μπορεί να χρησιμοποιηθεί... από τους εργοδότες. Ερευνητές από την Σχολή Κοινωνιολογίας της Υγείας στο Πανεπιστήμιο Libre de Bruxe/les (ULB), ξεκινήσανε μία έρευνα υποβάλλοντας ερωτηματολόγια στα αφεντικά και τα συνδικάτα για να διατυπώσουν τις απόψεις τους... Σύντομα τα αφεντικά θα απορρίπτουν ένα βιογραφικό εάν δεν συνοδεύεται με ένα τέλειο πιστοποιητικό υγείας;"

Παρόλα ταύτα και πάλι θα μας πουν ότι η επιστήμη καθεαυτό δεν είναι κακιά, αλλά ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιείται για να καταπιέζει - ότι δεν θα έπρεπε να προκαλούμε τη γενετική μόνο και μόνο επειδή χρησιμοποιείται από την αστυνομία. Αυτή η άποψη είναι κοινή σε όλους τους "προοδευτικούς", τόσο στην αστική δεξιά όσο και στον Σταλινισμό, Τροτσκισμό και γενικότερα σε όλη την σοσιαλδημοκρατία. Αυτή η ιδεολογία είναι μία ιδιαίτερη εφαρμογή μίας πολύ γενικότερης αντίληψης που θεωρεί τις παραγωγικές δυνάμεις ως ουδέτερες, είτε στην υπηρεσία της βαρβαρότητας είτε της ανθρωπότητας, ανάλογα με το ποιος τις χρησιμοποιεί και πως. 

Αλλά αυτό που ξεχνιέται σε αυτή την αντίληψη, είναι ότι το κεφάλαιο σχεδίασε τις παραγωγικές δυνάμεις - το ποσοστό του κέρδους καθορίζει τι ερευνά και τι παράγει η επιστήμη. Δεν είναι η ουδετερότητα της έρευνας αλλά η αγορά που κατευθύνει την γενετική ή την επιστήμη. Είναι το χρήμα που κυβερνάει στα εργαστήρια και "εμπνέει" τους επιστήμονες, είναι οι επιχορηγήσεις και συνεπώς ο κεντρικός κρατικός μηχανισμός που έχουν την τελευταία κουβέντα για το ποιο είδος έρευνας θα αναληφθεί. Και έτσι ο κύκλος κλείνει: όχι μόνο χρησιμοποιεί η αστυνομία την επιστήμη, αλλά η επιστήμη καθεαυτό είναι ολοκληρωτικά ένας πράκτορας του Κράτους, ένα αστυνομικό τμήμα.