Η μετάφραση έγινε από το αγγλικό κείμενο της σχετικής μπροσούρας που εκδόθηκε από την Christiania.
Η μετάφραση έγινε από την Αγγελική (ευχαριστώ πολύ!)
Christiania
Η ιστορία της Christiania είναι πολύχρωμη, μακρά, γεμάτη μάχες, νίκες αλλά και ήττες. Πολλοί άνθρωποι που ξεκίνησαν το πείραμα δεν ζουν πια εδώ, όμως το όνειρο ζωής ελεύθερης και η ιδέα μιας πόλης που διοικείται από τους κατοίκους της παραμένει.
Τώρα 25 χρόνια αργότερα, άνθρωποι από κοντά και μακριά, ακόμη έλκονται από το μαγικό μείγμα αναρχίας και αγάπης της Freetown. Όλα ξεκίνησαν το 1971 όταν μια ομάδα πολιτών έριξε το φράχτη στη γωνία Prinsessegade και Refshalevej κοντά στο Grey Hall. Ήθελαν μια παιδική χαρά για τα παιδιά τους και κάτι πράσινο να κοιτούν.
Τον ίδιο χρόνο έγινε στο Charlottenborg μια έκθεση με θέμα «Πάρε-Δώσε» όπου όλα τα είδη χίπηδων, ανθρώπων εναλλακτικής κουλτούρας εμφανίστηκαν πουλώντας την πραμάτεια τους, εκθέτοντας την τέχνη τους συμπεριλαμβανομένου και θεάτρου, φωτογραφιών και happenings. Η εναλλακτική εφημερίδα "Hovedbladet" (Περιοδικό: «Το κεφάλι» ή «Head Magazine») εκδόθηκε σε συνδυασμό με την έκθεση.
Ένα από τα άρθρα σχολίαζε την εγκατάλειψη των στρατώνων στην Badsmandsstraedes προτείνοντας χιλιάδες ιδέες για τη χρήση τους όχι μόνο σαν κατοικίες για μεγάλο αριθμό νέων που δεν μπορούν να βρουν φιλοξενία αλλού. Ακόμη η κίνηση καταληψιών και οι εναλλακτικές δυνάμεις «Η νέα κοινωνία» (καλοκαιρινό κάμπινγκ) στο Τhy επίσης χρειάζονταν ένα χώρο για να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους.
Το άρθρο είχε σαν αποτέλεσμα μια τεράστια κλίμακα ανθρώπων απ’ όλους τους τομείς της κοινωνίας και τις μορφές, που ήρθαν να δημιουργήσουν ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής βασισμένο στην κοινοτική συμβίωση και ελευθερία. Αυτή ήταν η γέννηση της Christiania.
Το ζήτημα μετατρέπεται σε πολιτικό
Η αστυνομία έκανε πολλές προσπάθειες-απόπειρες να μετακινήσει-εκδιώξει τους ανθρώπους από την περιοχή αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν, καθώς η περιοχή ήταν πολύ μεγάλη και υπήρχε πολύς κόσμος. Έτσι η Christiania έγινε πολιτικό ζήτημα που κατέληξε στη Βουλή. Η Christiania δέχτηκε να πληρώνει για τη χρήση νερού και ηλεκτρικού ρεύματος και σαν ανταπόδοση έλαβε πολιτική αποδοχή ως «κοινωνικό πείραμα». Το πείραμα θα συνεχίζονταν μέχρι να κανονιστεί ένας διαγωνισμός προτάσεων για τη χρήση της περιοχής. Τον επόμενο χρόνο 1973 η κυβέρνηση άλλαξε και μαζί η αντιμετώπιση απέναντι στην Christiania. Τώρα το σχέδιο ήταν να εκκενωθεί- καθαριστεί η περιοχή και να κλείσει. Την ίδια χρονιά το ΝΑΤΟ είχε συνάντηση κορυφής στην Κοπεγχάγη. Για την περίσταση η θεατρική ομάδα Solvognen διοργάνωσε ένα τεράστιο happening που περιλάμβανε εκατοντάδες συμμετέχοντες. Ο «Στρατός του ΝΑΤΟ» έκανε κατάληψη - κατέλαβε το δανέζικό ραδιόφωνο και άλλα στρατηγικά στοιχεία, εμφανίζοντας το με τέτοιο τρόπο, σαν η Δανία να είχε καταληφθεί πραγματικά από τις ΝΑΤΟ-ίκες δυνάμεις. Για αρκετές ώρες όλη η χώρα βρίσκονταν σε σοβαρή αμφιβολία για το αν το γεγονός ήταν αληθινό ή απλώς τέχνασμα.
Στο μεσοδιάστημα η Christiania οργανώνονταν. Δέκα μικρότερες περιοχές με αυτοδιοίκηση εδραιώνονταν, έχοντας ως υψηλότερη αρχή τις Κοινές Συνελεύσεις, όπου όλοι οι πολίτες μπορούσαν να συμμετέχουν. Η ομάδα σκουπιδιών δούλευαν ένα σύστημα διαχείρισης, οι σιδηρουργοί κατασκεύασαν λέβητες από παλιά βαρέλια λαδιού. Στο Lopen παιζόντουσαν όλα τα είδη μουσικής από παραδοσιακά τούρκικα μέχρι ερασιτεχνική ροκ και τζαζ. Τα πρώτα χρόνια η Christiania σημαδεύτηκε και έγινε γνωστή για τη θεατρική και πολιτική του κίνηση.
Το 1974 κατατέθηκαν 12 λίστες υποψηφίων για τις εκλογές του Δημοτικού Συμβουλίου της Πόλης (Δανία). Στην πραγματικότητα οι υποψήφιοι εργάζονταν μαζί και κατάφεραν να εκλέξουν μια γυναίκα, η οποία δημιούργησε σάλο τόσο στο Συμβούλιο όσο και στα ΜΜΕ, εμφανιζόμενη στις συναντήσεις βυζαίνοντας το μωρό της. Ήταν αυτό αποδεκτό;
Επίσης το 1974 οργανώθηκαν τα πρώτα Χριστούγεννα για τους φτωχούς και μόνους και οι Solvognen οργάνωσαν ένα στρατό από αι-Βασίληδες που γενναιόδωρα μοίραζαν δώρα τόσο σε νέους όσο και ηλικιωμένους από τα εμπορικά πολυκαταστήματα της πόλης. Φυσικά συνελήφθησαν αλλά ως συνέπεια η εικόνα της αστυνομίας να χτυπά αι-Βασίληδες κοσμούσε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Τα Χριστούγεννα για φτωχούς και μόνους παρέμειναν σαν ιερή παράδοση και κάθε χρόνο περίπου 2000 άτομα σερβίρεται δωρεάν χριστουγεννιάτικο δείπνο.
Απειλές εκτόπισης και οι Πολεμιστές του Ουράνιου Τόξου
Το 1975 η Christiania μετατρέπεται σε πιόνι μεταξύ του κράτους και του Συμβουλίου της Πόλης. Τελικά η κυβέρνηση αποφάσισε η περιοχή να εκκενωθεί μέχρι την 1η Απριλίου 1976. Μέχρι τώρα η Christiania είχε διοργανώσει σειρά δραστηριοτήτων όπως κοινόχρηστα λουτρά, ιατρείο, παιδικό σταθμό, συλλογή σκουπιδιών και ανακύκλωσης καθώς και κοινοτικά μαγαζιά και εργαστήρια που πήγαιναν καλά. Οι Solvognen ανέβασαν μια παράσταση-παρωδία του Elverhoj του παραδοσιακού εθνικού έπους της Δανίας. Αυτή η εκδοχή του έργου προκάλεσε στη FreeTown πολλή προσοχή! Ακόμη οι άνθρωποι κινητοποιούνταν μόνοι τους για την επικείμενη σύγκρουση με το κράτος.
Οργανώθηκε ένας στρατός του «Ουρανού Τόξου», χωρίζοντας τους ανθρώπους σε ομάδες εργασίας με χρώματα που να χαρακτηρίζουν τις διαφορετικές δουλειές. Κόκκινο για τη «Δράση προς τα έξω», πράσινο για τα «Ζητήματα Φαγητού» και μπλε για το «Ξύπνημα της συνείδησης». Κάλεσαν όλη τη Δανία στην Christiania και εμφανίστηκαν σχεδόν 10.000 κόσμου. Μερικά από τα πιο γνωστά δανέζικα ροκ-γκρουπ, εκείνη την εποχή έφτιαξαν ένα δίσκο βοήθεια για την Christiania που έγινε εξαιρετικά δημοφιλής.
Την 1η Απριλίου 1976 τίποτα δεν έγινε. Την τελευταία στιγμή η Βουλή αποφάσισε να αναβάλει το κλείσιμο της Christiania. Άντ’ αυτού η 1η Απριλίου μετατράπηκε σε τεράστια εκδήλωση της εναλλακτικής Δανίας. Το Εθνικό Μουσείο της Δανίας δημοσίευσε ένα λεύκωμα για την εναλλακτικής κοινότητας της Christiania, ενώ αρχιτέκτονες και πολεοδόμοι μίλησαν με ενθουσιασμό για τις ιδέες της.
Η δίκη ενάντια στο Κράτος.
Αυτή την εποχή η Christiania έκανε μήνυση στο Κράτος. Ο διαγωνισμός που είχε προγραμματιστεί το 1973 δεν είχε γίνει ακόμη. Αφού η Βουλή αποφάσισε πως οι κάτοικοι της Christiania μπορούσαν να μείνουν μέχρι τότε, ένιωσαν πως η απόφαση εκκαθάρισης του 1976 ήταν καταστρατήγηση της «καλής πίστης».
Ήταν αναμενόμενο πως η δίκη θα ανέβαλε το κλείσιμο της Christiania. Το 1977 η εκδήλωση-έκθεση της Christiania «Αγάπη και Χάος» άρχισε στο Charlottenborg και ένα φεστιβάλ εργασίας στήθηκε. Η Christiania καθαρίστηκε και επιδιορθώθηκε συνολικά. Κάποια άτομα της Christiania έβγαλαν τι δίσκο «Η δική μας μουσική» που περιλάμβανε κάποια σπάνια δείγματα τοπικών ποιητών.
Το 1978 η υπόθεση χάθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο και η Christiania έπρεπε να κινητοποιηθεί ξανά. Ένα σχέδιο να φέρουν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να υπερασπισθούν την Christiania ξεκίνησε και ξανά η Freetown κατέβασε υποψηφίους στις Δημοτικές εκλογές. Η καμπάνια περιλάμβανε το αίτημα η Christiania να διατηρηθεί με τους δικούς της όρους και συνθήκες για το καλό όλων.
Από το ψηφοδέλτιο της Christiania κατάφερε να εκλεγεί στο συμβούλιο ένας άνδρας που στη διάρκεια των επόμενων ετών θα γίνονταν γνωστός για τους σκληρούς λόγους ενάντια στους εργολάβους της κακιάς ώρας και την «αναβάθμιση» συνοικιών από αυτούς.
Η Βουλή τώρα αποφάσισε ότι πρέπει να παραχθεί ένα σχέδιο για την περιοχή και πως το μέρος πρέπει να ομαλοποιηθεί αν και δεν έδιναν κανένα στοιχείο για το πώς.
Νέες απειλές για την κοινότητα
Στην Κοπεγχάγη η Αστυνομία έκανε κυνήγι μαγισσών ενάντια στους τοξικομανείς και τους εμπόρους χασίς της πόλης. Την ίδια εποχή η ηρωίνη έκανε την εμφάνιση της στη Δανία. Στην Christiania αυτό έγινε εμφανές μέσω της ραγδαίας αύξησης του εμπορίου χασίς και του αυξανόμενου αριθμού των ηρωινομανών.
Η κοινότητα προσπάθησε να συνεργαστεί με την αστυνομία για να καθαρίσει η αγορά του χασίς από την ηρωίνη, αλλά προδόθηκαν από τον επικεφαλή της αστυνομίας ο οποίος άντ’ αυτού προέβη σε επιδρομή έναντι των χασισεμπόρων. Τώρα η Christiania έπρεπε να δράσει μόνη της και οργάνωσε πρόγραμμα αποτοξίνωσης για τους τοξικομανείς και ανέλαβε δράση κατά των εμπόρων. Η δράση κορυφώθηκε το 1979/1980 οπότε και ενεργοποιήθηκε ένα μπλοκάρισμα στην ηρωίνη. Στους τοξικομανείς προσφέρθηκε πρόγραμμα αποτοξίνωσης και οι έμποροι εκδιώχθηκαν. Αν και εκείνα τα χρόνια ήταν μαύρα, μια άλλη πλευρά της μαυρίλας ήταν σε πλήρη άνθηση. Η Rock Machine στην Αψίδα της Ειρήνης έγινε το 1978 το σπίτι της αναπτυσσόμενης punk σκηνής της Κοπεγχάγης. Γύρω από την Freetown πολλά νυχτερινά μαγαζια, και shows υπήρχαν. Στο Gay House η τοπική κουλτούρα βρισκόταν σε πλήρη άνθηση και το 1981 μια ομάδα ηθοποιών ταξίδεψε στη Μοδένα της Ιταλίας και παρουσίασαν την τέχνη τους μετά από πρόσκληση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Το 1982 η κυβέρνηση προσέλαβε μια ιδιωτική αναπτυξιακή εταιρία να κάνει ένα μελλοντικό πρόγραμμα για την περιοχή. Καθώς οι κάτοικοι της Christiania έχτιζαν, επισκεύαζαν, έφτιαχναν κήπους και γεννούσαν πολλά παιδιά. Η εταιρία με έκθεση πρότεινε η Christiania να αναπτυχθεί σαν πειραματική πόλη μέσα σε διευρυμένο πλαίσιο αυτό-οργάνωσης και διοίκησης.
Εκστρατεία Σπίλωσης Υπολήψεων
Την ίδια χρονιά η κυβέρνηση άλλαξε από σοσιαλδημοκρατική σε φιλελεύθερη δεξιά. Στη Σουηδία διεξάγονταν ήδη μια βίαιη εκστρατεία σπίλωσης. Η Christiania κατηγορήθηκε ως το κέντρο διακίνησης ναρκωτικών του Βορρά και η ρίζα κάθε κακού.
Η απάντηση σ’ αυτό ήταν «Αγαπήστε τη Σουηδία». Η Christiania πήγε στη Σουηδία και «κατέκτησε» την Στοκχόλμη, Γκετεμποργκ και Malmo με καμπαρέ, εκθέσεις και τεράστιες παρελάσεις στις πόλεις που περνούσαν. Τα επόμενα χρόνια η Christiania ξεχάστηκε, αλλά αυτό έφερε ειρήνης και πιθανότητες για την κοινότητα να οικοδομήσει νέα συλλογικά εργαστήρια και μαγαζιά και να δουλέψει περισσότερο το όραμα της για το μέλλον. Συναυλίες συμπαράστασης για τους Ινδιάνους του Μεγάλου Βουνού, των ΗΠΑ και το συνέδριο των Ααssiviq στη Γροιλανδία, έγιναν στο Grey Hall.
Έγιναν ένας τρόπος να φανούν οι δεσμοί με άλλες εθνοτικές ομάδες και με το πέρασμα των χρόνων δημιουργήθηκαν πολλοί διεθνής δεσμοί. «Τα παιδιά της Christiania» ένα βίντεο για τη ζωή των παιδιών μας φτιάχτηκε το 1985. Το 1987 η κυβέρνηση δημοσίευσε ένα σχέδιο δράσης για τη «νομιμοποίηση » της Christiania και δημιουργήθηκε μια διοικητική ομάδα με σκοπό να συντονίσει ένα διάλογο ανάμεσα στην Christiania και τα διάφορα όργανα του κράτους.
Η απάντηση της Christiania ήταν η έκθεση «Viola» που δήλωνε ότι η κοινότητα ήταν σε θέση να συντηρήσει τα κτίρια και να υποστηρίζει τους «θεσμούς» της αν υπήρχε μια συγκεκριμένη μείωση στους φόρους. Άντ’ αυτού τα διάφορα μαγαζιά και εργαστήρια θα έδιναν το πλεόνασμα τους στην Christiania που με τη σειρά της θα το διένειμε στα κοινοτικά της όργανα.
Εξομάλυνση και «Ομαλοποίηση»
Οι αρχές συνέχιζαν να πιέζουν για νομιμοποίηση, ειδικά στα μπαρ και τα εστιατόρια και ενώ ο κόσμος που εργάζονταν εκεί, προσπάθησε να βρει μια κοινή συμφωνία και άδεια πώλησης αλκοόλ μέσω της αστυνομίας, όλα κατέληξαν σε μια τεράστια αστυνομική επιχείρηση όπου σφραγίστηκαν όλα τα μαγαζιά στις αρχές του 1989. Μετά απ’ αυτό το γεγονός κάποια απ’ τα μπαρ πήραν άδειες από τις τοπικές αρχές και ακολούθως επίσημες άδειες.
Τον ίδιο χρόνο ένας νόμος που αφορούσε τη χρήση της περιοχής της Christiania πέρασε στη Βουλή μαζί με ένα νομοσχέδιο για την περιοχή από το Υπ. Περιβάλλοντος. Υποτίθεται ότι παρείχε τη νομική βάση για την «ομαλοποίηση» της Christiania. Το σχέδιο χώρισε την Christiania στα δύο. Το ένα μέρος που είναι εξοχή θα εκκενώνονταν από κατοίκους ενώ το άλλο το πιο αστικό υποτίθεται θα ρυθμίζονταν και θα συνεχίζονταν το πείραμα μέσα σε νομικό πλαίσιο.
Κατά το καλοκαίρι του 1989 οι πολιτιστικές δραστηριότητες των Strictly Underground ξεκίνησαν και το Grey Hall έγινε το κέντρο-ο πυρήνας της νέας δανέζικης χιπ-χοπ σκηνής μουσικής, χορού και γκράφιτι. Οι «Vote 4 Thruckers» ένα ραπ συγκρότημα της Christiania έβγαλε ένα σίνγκλ «Κάτω τα χέρια από την Christiania». Σχετικά με την εφαρμογή του νέου νόμου το Υπ. Άμυνας που ήταν ο «ο ιδιοκτήτης» της Christiania δημιούργησε μια γραμματεία η οποία το 1990 δημοσίευσε τη μελέτη «Σκοποί και Μέσα», αναφέροντας το πώς φαντάζονταν ότι θα καταφέρουν την εξομάλυνση και «ομαλοποίηση» . Πάνω από 90 κάτοικοι προέβαλαν ενστάσεις για το σχέδιο. Αυτές οι ενστάσεις ήταν κυρίως κατά της διχοτόμησης της Christiania και επίσης κατά της μετακίνησης σπιτιών όπως διατυπώνονταν στο σχέδιο.
Σαν απάντηση στις νέες απειλές η διαδήλωση « Πορεία Αγάπης» έγινε το 1990. Όλοι οι πολίτες της Κοπεγχάγης προσκλήθηκαν για να δουν με τα ίδια τους τα μάτια για τι είδους τρόπο ζωής, οι κάτοικοι της Christiania, αγωνίζονταν και το πώς είναι η καθημερινή ζωή σ’ αυτό το μέρος. Ο φιλμογράφος Nils Vest παρουσίασε το έργο «Κριστιάνια έχεις την καρδιά μου», ένα πολύ προσωπικό ντοκυμαντερ για τη ζωή στη Freetown.
Διάλογος με τις αρχές
Το 1991 ένα φυλλάδιο κυκλοφόρησε ενημερώνοντας τους ανθρώπους της Δανίας για την αλήθεια της Christiania, το «Nitten» που υποτίθεται ότι έδειχνε την άλλη Christiania αντίθετη με την εικόνα που οι αστικές φυλλάδες προσπαθούσαν να περάσουν τη δεκαετία του 80’. Την εικόνα μιας γειτονιάς σε παρακμή και αναταραχή με βία και εγκληματικότητα. Η εικόνα που η ίδια η Christiania έδωσε ήταν αυτή μιας πόλης προσανατολισμένης στην οικολογία και βασισμένης στην κοινοτική οικονομία και εκτεταμένη αυτοδιαχείριση.
Το Υπ. Άμυνας ήθελε να επιτύχει μια συμφωνία για τη χρήση και συντήρηση των κτιρίων και εδαφών της περιοχής και η Freetown οργάνωσε μια ομάδα ατόμων εκλεγμένων από τις περιοχές για να συζητηθούν οι προτάσεις.
Η Christiania γιόρτασε τα 20α γενέθλια της, ενώ μια συμφωνία μεταξύ των αρχών και της Christiania όδευε στην οριστικοποίηση. Πολύ ενέργεια καταναλώθηκε σε μακρές και έντονες συζητήσεις τόσο στις Κοινές Συνελεύσεις όσο και στις συνελεύσεις των περιοχών και μια συμφωνία έγινε για να διαπραγματεύεται κάθε χρόνο.
Σε απάντηση των πρώτων αναφορών από τις περιοχές το Υπουργείο Άμυνας απαίτησε να δοθεί υψηλή προτεραιότητα στη συντήρηση των κτιρίων. Προφανώς παραβλέφθηκε το ότι η Christiania είχε δημιουργήσει ένα γραφείο Τεχνικής Υποστήριξης για να επιταχύνει τις εργασίες συντήρησης. Το γραφείο προσφέρει συμβουλές και εκτελεί τις μεγάλες επιδιορθώσεις. Το πάνω από 100 ετών σύστημα υδροδότησης, επισκευάζετε με αποτέλεσμα μεγάλη μείωση στη χρήση νερού και στα έξοδα.
Η Christiania δημοσίευσε το «Green Plan|» σαν ένα εναλλακτικό όραμα στο τοπικό σχέδιο. Παρουσιάζει μια πόλη που διατηρεί την οικολογική ισορροπία με τη φύση μέσω ανακύκλωσης νερού και σκουπιδιών, χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές και δημιουργώντας νέες μορφές κατοικίας σε σπίτια-πλοία στα κανάλια και στέγαση της νεολαίας σε σπίτια από χώμα και άχυρο.
Το 1992 το ενοίκιο αυξήθηκε στα 800 kroner αλλά το Συμβούλιο της Κοπεγχάγης έδινε επίδομα στέγης μόνο 545 kroner στους ανέργους. Σαν συνέπεια υπήρξαν σκληρές διαπραγματεύσεις που ξεκίνησαν από τα οικονομικά όργανα της Christiania. Το Συμβούλιο Πόλης απαίτησε οι πωλήσεις στα εργαστήρια και στα μπαρ να μετριέται πράγμα που η Christiania δέχεται και εν τέλει το Συμβούλιο της Πόλης δέχεται να αυξήσει το επίδομα. Γνώριζαν άλλωστε ότι οι άνεργοι της Freetown τους κόστιζαν ήδη φθηνά.
Η πολιτιστική ζωή της πόλης ανθίζει. Η Opera είχε ρωσικό ροκ στο πρόγραμμα, το Youth-club τέκνο, το Rock Machine είχε πειραματικό θέατρο, ενώ στο Gay House καμπαρέ και θέατρο. Χιλιάδες επισκέπτονται τις συναυλίες του Strictly Underground ενώ γίνονταν πρωταθλήματα ποδοσφαίρου στο Meadow of Peace. Περίεργοι τουρίστες απ’ όλο τον κόσμο μελέτησαν τα ποδήλατα της Christiania ή εξερεύνησαν την περιοχή. Έξω από τον τοίχο κορίτσια-φύλακες της Christiania παρουσίασαν τον εαυτό τους σαν «Συντηρητικές Γυναίκες για την Ένωση» σε μια προσπάθεια να φοβίσουν τους ψηφοφόρους να πουν όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως όλοι γνωρίζουμε τα κατάφεραν τουλάχιστον σε πρώτη φάση.
Η κατάληψη της αστυνομίας
Το Σεπτέμβριο του 1992, η αστυνομία της Κοπεγχάγης, άρχισε μια εκστρατεία που στόχευε να «καθαρίσει» την Christiania απ’ το χασίς. Η Ειδική Περίπολος της Christiania αποτελούνταν από 70 αστυνομικούς που παρακολουθούν νύχτα-μέρα την περιοχή σε μια βίαιη περίοδο 18 μηνών. Η πώληση του χασίς βέβαια δεν έδειξε μεταβολή άξια λόγου, αλλά περισσότερο από μια φορές η αστυνομία δημιούργησε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις με χημικά και δακρυγόνα με αποτέλεσμα μεγάλες φασαρίες και οδοφράγματα στην Prinsessegade. H επιμονή της Αστυνομίας χτυπά πολλούς αθώους- άσχετους κυρίως ανθρώπους. Σωματική έρευνα σε μαθητές σχολείων και ανυποψίαστων τουριστών, ακόμη και στον τοπικό παπά που υπεβλήθη σε σωματική έρευνα αρκετές φορές. Έτσι οι κάτοικοι της Christiania έβαλαν όλη τους την ενέργεια και διοργάνωσαν «Εβδομάδας δράσης» (Εβδομάδα 12 ενάντια στη βία). Διασκέδαση, θέατρο δρόμου, μικρές ομάδες ατόμων που φορούσαν στολές με τη λέξη «ηλίθιος» γραμμένο στη θέση που αναγράφετε «Αστυνομία», βίντεο-ντοκιμαντέρ, μια νομική ομάδα, συνεργασία με δικηγόρους και τη Διεθνή Αμνηστία με στόχο τον τερματισμό της αστυνομικής βίας.
Κατά το 1993 ένας εκτεταμένος διάλογος ξεκίνησε, μεταξύ των κατοίκων της Christiania, κατοίκων της περιοχής, δικηγόρων, της Διεθνούς Αμνηστίας, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, τα ΜΜΕ, ακόμη και τον αρχηγό της Αστυνομίας, αλλά η «Ειδική περίπολος» της Christiania συνεχίζει τον αποκλεισμό της Freetown. Την ίδια περίοδο το Γραφείο των Αρχείων του κράτους, νιώθει την ανάγκη καταγραφής της ιστορίας της Christiania και ζητά ιστορικό υλικό για ένα ειδικό αρχείο της Christiania. Το γραφείο τεχνικής υποστήριξης κάνει μια πλήρη καταγραφή των κτιρίων. Οι Antropopip ανεβάζουν το «Ζώα που φορούν ρούχα» στο Grey Hall. Το θέατρο δρόμου της Christiania υποστηρίζετε οικονομικά από την Christiania και την Ευρωπαϊκή Ένωση για να συνεχίσει την αντίσταση ενάντια στην Ε.Ε. σε όλη τη χώρα. Το κίνημα για «ελεύθερη κάνναβη», γιορτάζει την 1η Μαΐου με μια τεράστια «καπνιστική διαδήλωση» στο πάρκο Faelled στην Κοπεγχάγη. Το Loppen γιορτάζει την 20η επέτειο σαν ένα ζωντανό κύτταρο ανανέωσης της μουσικής.
Οι ετήσιες διαπραγματεύσεις με το Υπουργείο Άμυνας κατέληξαν σε μια συμφωνία για την Christiania που θα πλήρωνε μια συνεισφορά στις τοπικές αρχές που θα αντικαθιστούνε τους φόρους ακινήτων.
Η Freetown γίνετε αντικείμενο έρευνας για ένα κρατικό ερευνητικό ινστιτούτο. Οι ερευνητές συμπέραναν πως και οι αρχές έχουν πολλά να μάθουν απ’ την Christiania και πως το παράδειγμα της μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο. Στο τέλος του χρόνου η 18μηνη αστυνομική δράση κορυφώνεται με επιδρομές και βίαιες συλλήψεις στην ήσυχη και ειδυλλιακή χριστουγεννιάτικη αγορά. Μετά από μια κρίσιμη συνάντηση μεταξύ των κατοίκων της Christiania, του Υπουργείου Δικαιοσύνης, του Erling Olsen η χριστουγεννιάτικη ειρήνη αποκαταστάθηκε καθώς η περίπολος της Christiania διαλύθηκε.
Οι τόνοι είναι υψηλοί στην ανοιξιάτικη συνάντηση του 1994 με τους υπουργούς Άμυνας και Δικαιοσύνης, που απείλησαν να εκκενώσουν την περιοχή αν οι πολίτες της δεν έθεταν σε έλεγχο την αγορά χασίς. Η Christiania απογοητεύεται που το κοινοβούλιο δεν επανεξετάζει την δανέζικη πολιτική για τα ναρκωτικά. Η Διεθνής Αμνηστία και νοσοκόμες από τη Δανία αποδεικνύουν την μαζική και παράνομη χρήση αστυνομικής βίας. Μετά από ένα βίντεο-ντοκουμέντο και αναλυτική συζήτηση η λαβή «κλείδωμα του ποδιού» απαγορεύεται.
Το κοινοβούλιο χειρίζεται την πολιτική για τα ναρκωτικά χωρίς κάποιο σημάδι νέας σκέψης. Το Μάρτιο του 1994 αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παγκόσμια πρώτη «χασισο-διαδήλωση», οπότε και η δουλειά στην Busserstreet σταματά σε διαμαρτυρία κατά της λανθασμένης πολιτικής για τα ναρκωτικά. Για 5 μέρες δεν πωλείται χασίς πουθενά στην Christiania και γίνονται δράσεις όπως smoke-ins , συλλογή υπογραφών, διαδηλώσεις στην Κοπεγχάγη ενάντια στα σκληρά ναρκωτικά όπως και η καμπάνια «φύτεψε ένα σπόρο».
Ο παγκόσμιος τύπος και ο υπουργός δικαιοσύνης επισκέπτονται την Christiania για να μελετήσουν το φαινόμενο. Μετά απ’ αυτή την επίδειξη, η αστυνομία σταματά τις περιπολίες στην Christiania για πολύ καιρό.
Οι μακρινοί στόχοι του μέλλοντος
Στην Κοινωνική Διάσκεψη του ΟΗΕ η Christiania συμμετέχει στο συνέδριο των ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) στο Holmen , ενώ ακτιβιστές απ’ όλον τον κόσμο επισκέπτονται, μελετούν και μένουν στην Christiania. Το 1995 ο αριθμός των παιδιών έχει αυξηθεί τόσο, που γονείς και ακτιβιστές αρχίζουν την κατασκευή της 4η εγκατάστασης για παιδιά στην περιοχή. Το Οικολογικό σπίτι για τα παιδιά με ηλιακούς συλλέκτες και οργανικές τουαλέτες είναι το πρώτο νέο δημόσιο κτίριο στην Christiania. Η έλλειψη συλλογικών κεφαλαίων εμποδίζει την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι το καλοκαίρι 1996.
Πολύ ενέργεια χρησιμοποιείται για τις καμπάνιες «Πλήρωσε το νοίκι», συζητήσεις για τη συμφωνία-πλαίσιο και για τις σχέσεις με τις αρχές. Το «Διοικητικό Συμβούλιο»-μια ομάδα που ζητήθηκε από το υπουργείο Άμυνας και αποτελείται από «ουδέτερα άτομα»- έστησε ένα «Φόρουμ συζητήσεων» ανάμεσα στην αστυνομία και την Christiania. Καθώς όμως οι εκπρόσωποι της αστυνομίας είναι μόνο διοικητικοί και όχι κανονικοί αστυνομικοί, η Christiania αρνείται την ιδέα. Μετά απ’ αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο θεώρησε ότι έκανε ότι μπορούσε και διαλύθηκε στο τέλος του 1995. Στις αρχές του 1996 το υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι οι κάτοικοι της Christiania θα πρέπει να θεωρούνται «ιδανικοί πολίτες»όσον αφορά την πληρωμή των φόρων.
Η κουλτούρα ζει έντονα με τις νέες μπάντες της Christiania, URD και Babajay να κυκλοφορούν CD. Στο Grey Hall, στο Dragon, στο Opera, υπαίθριο στο Dyssen και στο «Πάρκο της Ειρήνης» jungle και τέκνο ravers συγκεντρώνονται κατά χιλιάδες νέοι άνθρωποι απ’ όλη την Ευρώπη. Ταυτόχρονα το Strictly Underground κάνει συναυλίες με τα πιο καυτά συγκροτήματα όπως A. Morissette, Blur, B. Dylan, Green Day, R.A.T.M., Portishead.
Οι κάτοικοι της Αψίδας της Ειρήνης επιδιορθώνουν ένα (sponge-damage) αξίας 1.000.000krn. Τη στιγμή που γράφονται αυτά-Ιούνιος του 1996- το υπουργείο Άμυνας και η Christiania προσπαθούν να φτιάξουν ένα μακροχρόνιο «σχέδιο ανάπτυξης» σαν ένα συμβιβασμό ανάμεσα στο «Τοπικό σχέδιο του 1989» και του «Green Plan» της Christiania. Ο χρόνος μόνο θα δείξει, αν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν τα οράματα της αυτό-διαχειριζόμενης πράσινης Freetown σε συνδυασμό με τις σκέψεις του υπουργού για ανάπτυξη. Την ίδια στιγμή ετοιμάζετε η 25η επέτειος της Christiania, ένα τεράστιο πάρτι γύρω από τις ημέρες από την 26η Σεπτεμβρίου 1996. Με ψυχαγωγία, θέατρο, εκθέσεις και ότι άλλο βρούμε. Η ιστορία και η περιπέτεια δεν έχουν ακόμη τελειώσει…
Η αυτοδιοίκηση της Christiania
Από τη γέννηση της, η Christiania συνδέθηκε με την ανταρσία κατά του καθεστώτος συστήματος και μέχρι τώρα η Christiania πειραματίζεται με νέους όρους δημοκρατίας και τρόπους αυτοδιαχείρισης. Βασισμένη σε μια ιδέα όσο γίνετε μεγαλύτερης ελευθερίας και δύναμης στα άτομα όσο γίνετε, η Christiania αυτό-οργανώθηκε σε ποικίλα συμβούλια-συνελεύσεις: Την Κοινή Συνέλευση, την οικονομική συνέλευση, την συνέλευση των περιοχών, το συμβούλιο απασχόλησης/επιχείρησης (Busy-ness Council), τη συνέλευση των συντεχνιών, τη συνέλευση Σπιτιού με παλιό καλό πνεύμα «γειτονίας».
Η Κοινή Συνέλευση (The Common Meeting): είναι το απόλυτο κανονιστικό σώμα της Christiania. Το όνομα της αντιπροσωπεύει το γεγονός ότι είναι η συνέλευση όπου όλοι οι κάτοικοι συζητούν κοινά προβλήματα, όπως η απόφαση αν θα συνεργαστούν με τις αρχές ή αν βίαια άτομα πρέπει να αποβληθούν. Όλα τα πράγματα που αφορούν όλη την κοινότητα συζητώνται σε αυτές τις συνελεύσεις. Η πείρα μας δίδαξε να συζητάμε μόνο ένα θέμα σε κάθε συνέλευση.
Η Συνέλευση
Περιοχής (The
Area
Meeting):
είναι ο τοπικός διαχειριστής. Η Christiania
διαιρείται σε 15 περιοχές:
sydområdet, Fredens
Ark, Prærien, Tinghuset, Psyak, Mælkevejen, Fabriksområdet,
Løvehuset, Mælkebøtten, Nordområdet, Den Blå
Karamel, Bjørnekloen, og Syd-, Midt- og Norddyssen,
The Southern Area, The Arc of Peace, The Prairie, The Ting House, Psyak, The Milky Way, The Factory Area, The Lion House, The Dandelion, The Northern Area, The Blue Caramel, The Hogweed Area και The Southern, Middle and Northern Dyssen. Κάθε μια απ’ αυτές τις περιοχές διοικούνται από τους κατοίκους, με τη συνέλευση να είναι το σώμα που αποφασίζει. Τα θέματα που αφορούν την περιοχή θέτονται σ’ αυτές τις συνελεύσεις για παράδειγμα συντήρηση των κτιρίων ή πληρωμές από κατοίκους αλλά επίσης και πιο γενικά θέματα που είναι παρόμοια σε όλη την Christiania. Σε έσχατη περίπτωση η Area Meeting αποφασίζει ποιοι μπορούν να μετακομίσουν σε σπίτια, αλλά συνήθως τέτοια θέματα λύνονται στις House Meetings ή μεταξύ των γειτόνων.
Η Οικονομική Συνέλευση (The Economy Meeting): είναι υπεύθυνη για τα Συλλογικά Κεφάλαια που χρηματοδοτούν τις κοινές δραστηριότητες (βλ. επόμενο κεφάλαιο) αλλά και ατομικές προτάσεις για την έναρξη κοινών δραστηριοτήτων, συζητιούνται στην οικονομική συνέλευση. Ακόμη οι επικεφαλής ταμίες εκλέγονται από την συνέλευση. Είναι ανοιχτή σε όλους τους κατοίκους και γίνετε μια φορά το μήνα. Η Ομάδα-Ταμείο (The Treasurer Group) (οι επικεφαλείς-ταμίες και οι 15 ταμίες-αντιπρόσωποι κάθε περιοχής), και οι εκπρόσωποι του κάθε κοινοτικού θεσμού- όπως και οι άνθρωποι που έκαναν αίτηση για χρήματα - είναι υποχρεωμένοι να την παρακολουθούν.
Είναι επίσης το σώμα που τελικά εγκρίνει τους λογαριασμούς από τα συλλογικά έσοδα (κεφάλαια), τις κοινές/συλλογικές επενδύσεις και συμφωνίες με τα εργαστήρια, τα μπαρ κτλ.
Το Επιχειρησιακό Συμβούλιο (The Busyness Council): αντιμετωπίζει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν σε σχέση με τις επιχειρήσεις, εργαστήρια και βιοτεχνίες της Freetown . Ακόμη παίρνονται αποφάσεις τύπου πόσοι πάγκοι θα επιτρέπονται στην αγορά. Το συμβούλιο αποτελείται από έναν επικεφαλή ταμία «Head Treasurer» και αντιπροσώπους κάθε επιχείρησης, εργαστηρίου, βιοτεχνίας, αλλά είναι και ανοιχτό σε όλους τους κατοίκους.
Οι Συνελεύσεις Συντεχνιών (The Cooperative Workers Meeting): στους ποικίλους χώρους εργασίας, συχνά ονομάζονται από τη μέρα της εβδομάδας την οποία γίνονται. Είναι το εκτελεστικό σώμα του χώρου, που παίρνονται οι γενικές αποφάσεις και συζητούνται θέματα οικονομίας, επενδύσεις και αγοραπωλησίες. Κάθε άτομο μπορεί να έχει διαφορετικό τομέα αρμοδιότητας ή εργασίας που αφορά το σύνολο της επιχείρησης. Μπορεί να είναι η αγορά, οι λογαριασμοί, οι επισκευές, το καθάρισμα ή η φροντίδα ενός αυτοκινήτου ή μιας μηχανής. Επίσης οι συναντήσεις είναι το φόρουμ που συζητούνται μελλοντικά σχέδια και οράματα.
Η Συνέλευση Σπιτιού (The House meeting): διεξάγεται σε πολλά μεγάλα σπίτια με πολλά μέλη-άτομα ή και σε μικρότερα κοινοβιακά οργανωμένα σπίτια με λιγότερους κατοίκους. Στις συναντήσεις όπως προκύπτει και από το όνομα τους, παίρνουν αποφάσεις που αφορούν το συγκεκριμένο σπίτι όπως συντήρηση, μετακομίσεις ακόμη και προσωπικές διαφορές.
Η γειτονία (The Neighbourliness): είναι από τις ζωτικής σημασίας προϋποθέσεις για την ελευθερία της Christiania, όπως και η ελευθερία του ατόμου που δεν πρέπει να καταπατείται από τους γείτονες. Όπως όμως συμβαίνει σε όλα τα χωριά από καιρό σε καιρό κάποια άτομα δεν τα πάνε καλά και τότε η συνέλευση του σπιτιού ή της περιοχής πρέπει να επέμβει.
Οι αποφάσεις δεν παίρνονται με βάση την πλειοψηφική ψήφο ή της ψηφοφορίας όπως είναι ευρέως γνωστή. Οι αποφάσεις παίρνονται με συναίνεση που σημαίνει πως όλοι στην ουσία πρέπει να συμφωνούν σε όλες τις αποφάσεις για να μπορέσουν να εκτελεστούν. Συνεπώς είναι απαραίτητο να λάβει υπόψη τις γενικές αντιδράσεις-απόψεις της συνέλευσης, αλλά αν καμία άποψη δεν συμφωνηθεί, η απόφαση δεν μπορεί να παρθεί. Σε ελάχιστες περιπτώσεις γίνονται ψηφοφορίες τάσης μη δεσμευτικές, για να πάρουμε μια καθαρή ιδέα για το πόσο διαφέρουν οι απόψεις.
Όλοι έχουνε την υποχρέωση να ζουν με βάση τις αποφάσεις που πάρθηκαν στις συνελεύσεις και όλοι οι κάτοικοι της Christiania έχουν πρόσβαση και δικαίωμα να μιλήσουν σε όλες τις συνελεύσεις. Με αυτό το τύπο ανθρώπινης δημοκρατίας όπως και στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία μερικοί άνθρωποι δεν χρησιμοποιούν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Για παράδειγμα η παρουσία στις διάφορες κοινές συνελεύσεις εξαρτάται πολύ από το θέμα. Μπορεί να είναι σκληρή διαδικασία και πολλοί κάτοικοι της Christiania έχουν βαρεθεί τις συνελεύσεις-αλλά όλοι όπως και οι εκατοντάδες πρώην κάτοικοι ανά τον κόσμο-έχουν μάθει πάρα πολλά πράγματα για τον αυτό-διαχείριση μέσα από αυτές τις συνελεύσεις.
Το πραγματικό
κοινωνικοπολιτικό πείραμα της Christiania,
χωρίς το οποίο δεν μπορούμε να ζήσουμε,
βρίσκεται στον τρόπο που αυτή
οργανώνεται. Οι άνθρωποι μπορούν να
οργανώσουν τον εαυτό τους σε μια άμεση
δημοκρατία βασισμένη στην κοινή λογική
μάλλον παρά στους νόμους. Η Christiania
δεν έχει νόμους, αλλά όλοι μαζί έχουμε
θέσει μια σειρά απαγορεύσεις που είναι
σε ισχύ στην Freetown.
ΟΧΙ ΣΚΛΗΡΑ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
ΟΧΙ ΟΠΛΑ
ΟΧΙ ΒΙΑ
ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΤΙΡΙΩΝ (ΣΤΕΓΗΣ)
Η κοινοτική οικονομία της Christiania
ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 1996
Μια από τις πρώτες δομές που δημιουργήθηκαν στην Christiania ήταν τα κοινοτικά κεφάλαια- μάλλον στις πρώτες κοινές συνελεύσεις. Στην αρχή είχε το χαρακτήρα του κουτιού που απευθείας συλλέγονταν στις πολύ συχνές πρώτες κοινές συνελεύσεις- καθώς όμως οι κοινές λειτουργίες της Freetown και οι απαιτήσεις των αρχών πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν πιο περίπλοκες, η κοινή οικονομία εξελίχθηκε σε ευρύτερη και γραφειοκρατική υπόθεση.
Τα κοινοτικά κεφάλαια αντλούν τα έσοδα τους εν μέρει από τα ενοίκια που πληρώνουν οι κάτοικοι ( ένας συνδυασμός της χρήσης και μιας συνδρομής- ένα καθορισμένο ποσό ανά ενήλικα, σήμερα 880 kroner το μήνα) και εν μέρει από τις επιχειρήσεις. Η διανομή των χρημάτων καθορίζεται από την Ετήσια Συνέλευση Κοινοτικού Προϋπολογισμού και έπειτα διευθετείται στις μηνιαίες οικονομικές συνελεύσεις. Ο προϋπολογισμός είναι στενός – τόσο στενός που πολλές φορές τον χρόνο πρέπει να κόψουμε, εν μέρει επειδή 10 με 20% των κατοίκων δεν πληρώνει το ενοίκιο και εν μέρει γιατί δεν υπάρχει περιθώριο για έκτακτα έσοδα. (Παραπάνω από μια φορές τα κοινοτικά ιδρύματα-ινστιτούτα αναγκάστηκαν να κλείσουν για κάποιους μήνες λόγω ανεπάρκειας εργασιακών κεφαλαίων και χρήματα για μισθούς).
Από την άλλη πλευρά είχαμε την περίεργη εμπειρία να αποκαλούμαστε «ιδανικοί πολίτες» τόσο από τους πολιτικούς όσο και τις αρχές, γιατί απ’ την αρχή της δεκαετίας του 90’ πληρώνουμε το 100% των υποχρεώσεων μας. Κάποια από τα έξοδα έχουν συγκεκριμένη προτεραιότητα: τα ιδρύματα για παιδιά, την ανακαίνιση και τη συλλογή σκουπιδιών και το αποχετευτικό σύστημα, το ταχυδρομείο, το γραφείο πληροφοριών, το γραφείο τεχνικής υποστήριξης, φόροι προς το κράτος, φόροι για τις τοπικές αρχές (ηλεκτρικό, νερό, κοντέινερ, σκουπιδιών-επισκευές καμινάδων, συνεισφορά στις τοπικές αρχές κτλ.) Το υπόλοιπο των χρημάτων μοιράζεται μεταξύ της συντήρησης κτιρίων και υποδομών (ηλεκτρικό, νερό, υπόνομοι), συντήρηση της περιοχής και ειδικά έξοδα όπως αυτή η έκδοση-οδηγός και η δική μας τοπική εφημερίδα, πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες και διαχείριση.
Επιπρόσθετα
κάθε μια από τις 15 περιοχές έχουν το δικό
τους κεφάλαιο περιοχής . Από το νοίκι 880
– (το 1996) ανά κάτοικο, το 10% πάει στο
κεφάλαιο περιοχής, το 38% στα Συλλογικά
Κεφάλαια και 52% στους ήδη αναφερόμενους
φόρους τοπικών αρχών. Αναφορικά με αυτό,
κάποιες περιοχές έχουν το δικό τους
ταμείο για τοπικούς σκοπούς.
Παραδοσιακά οι
«επιχειρήσεις»
της
Christiania (εργαστήρια,
μπαρ, μαγαζιά κτλ.) λειτουργούσαν
με «μαύρο»
τρόπο,
meaning that they have payed into the Common Funds of Christiania and
thereby to the Funds attendant on the obligations to the State and the
local authorities (see above) αντί
να πληρώνει
απευθείας στο
κράτος.
instead However there has been an agreement with the Customs authorities
about an estimated payment on value added tax (the common valued tax
agreement). However particular “export-oriented” businesses have for
quite some time had a “white” economy, και μέχρι
το 1987 όλα
τα μπαρ
αναγκάστηκαν είτε να νομιμοποιηθούν
είτε να κλείσουν.
Σήμερα έχουμε μια συμφωνία αναφορικά με την οργάνωση εσωτερικών επιχειρήσεων στο Επιχειρησιακό Συμβούλιο με κοινά προνόμια την ανταλλαγή, τακτική πληρωμή των κοστολογούμενων εισαγόμενων φόρων (+ ενοίκια, άδεια χρήσης νερού κτλ.) στα κοινοτικά κεφάλαια παράλληλα με τις άλλες παρατηρήσεις.