zapatistas |
|
|
Να κοιτάς τη
δουλειά σου
Καθώς χιλιάδες άνθρωποι μαζεύονται για να χαιρετήσουν το κονβόι των ανταρτών σε κάθε παράδρομο και διασταύρωση καθ’οδόν, η επιχειρηματική τάξη του Μεξικού αναγκάστηκε να επανεκτιμήσει την άποψη της για τους αντάρτες υπό το βάρος της γελοιοποίησης μπροστά στην έκδηλη πανεθνική συμπαράσταση στα αιτήματα τους. Η μπλόφα των επιχειρηματιών άντεξε μέχρι ακόμα και το Φλεβάρη, όταν ο Alberto Fernandez Garza, διευθυντής του μεγάλης επιρροής επιχειρηματικού συλλόγου Coparmex, αποκάλεσε τους ζαπ. «μια αστεία συμμορία ενόπλων και κουκουλοφόρων τρελών», που αξίζουν μόνο μια σφαίρα στο κεφάλι. Ο κ. Garza επεκτάθηκε στην άποψη του για την ανισότητα που βιώνουν οι ιθαγενείς, κατηγορώντας για την ατυχή τους κατάσταση «τον αλκοολισμό, τις macho συνήθειες και τους αναίτιους καυγάδες» Οι πιστοί αγγελιοφόροι των επιχειρηματιών έσπευσαν να βοηθήσουν, με πρώτο τον Ignatio Loyola, κυβερνήτη της πολιτείας του Queretaro, ενός από τα σημεία που η Μεγάλη Πορεία σταματά. «Στον Μarcos αξίζει η θανατική ποινή” είπε ο Loyola, μια γνώμη που βρίσκει σύμφωνο ένα τοπικό αξιωματούχο του Κόμματος Εθνικής Δράσης ο οποίος είπε ότι γνωρίζει «αρκετούς ελεύθερους σκοπευτές» που μπορούν να κάνουν τη δουλειά. Ακόμα και αν δεν πετύχει τίποτε άλλο, η Μεγάλη Πορεία ξεσκέπασε το άσχημο πρόσωπο των σεβάσμιο πολιτικών των υπεύθυνων για την καλή υγεία των δημοκρατικών θεσμών του Μεξ. Πόσο γρήγορα ψάχνουν για τα ρεβόλβερ τους όταν η δημοκρατία δείχνει ότι μπορεί να είναι κάτι πιο ουσιαστικό από μια ασήμαντη μέτρηση ψήφου κάθε έξι χρόνια. Από την ώρα που το κονβόυ των ανταρτών ξεκίνησε από την Chiapas(24 Φεβ) ο Πρόεδρος Vicente Fox πήδηξε πάνω στο τρένο της ειρήνης, καλωσορίζοντας τους αντάρτες, εγγυόμενος “το ίδιο του του το αξίωμα” για την επιτυχία της πορείας. Ως πρώην στέλεχος της Κόκα Κόλα, ο κ. Fox αναγνωρίζει την επιτυχία του κινήματος στο να κερδίσει τον πόλεμο της προπαγάνδας, μια νίκη που έγινε εφικτή χωρίς να ξοδευτεί ούτε μια δεκάρα σε διαφήμιση. Οι χρηματοσυλλέκτες μύρισαν τον αέρα, συμβουλεύτηκαν ιδιωτικά γκάλοπ (γνωρίζοντας καλά ότι τα πολυδιαφημισμένα τηλεοπτικά-τηλεφωνικά δημοψηφίσματα είναι ένα άχρηστο βαρόμετρο της κοινής γνώμης) και μούγκρισαν με αδύναμη οργή «ο Subcomandante Marcos έχει κερδίσει τον πόλεμο ενάντια στην κυβέρνηση του Μεξικού» έκρωξε ο Sergio Sarmiento, ένας αντιδραστικός οικονομολόγος ο οποίος μέχρι την περασμένη εβδομάδα παπαγάλιζε την επίσημη γραμμή για τους ζαπ., απορρίπτοντας τους σαν μια μικρή, ασήμαντη συμμορία χαμένων. Τώρα πλέον η πραγματικότητα για τον Sarmiento έχει αλλάξει δραματικά, με τον ίδιο να κρώζει τον πρόεδρο Fox επειδή παρέδωσε το έθνος στους αντάρτες. «Η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει τόσα πολλά» συμπεραίνει ο Sarmiento «που ελάχιστη σημασία έχει πλέον σ’ αυτό το στάδιο ποιες νέες υποχωρήσεις θα γίνουν». Εν τω μεταξύ, ο Enrique Quintana, ένας ειδικός του management που αρθογραφεί στην δημοφιλή ημερήσια Reforma, είχε την ευπρέπεια να παραδεχτεί ότι ό Marcos και οι ζαπ. Προκάλεσαν σε αυτόν και τους ομοίους του «στομαχόπονο». Ο Quintana συνέχισε υποδεικνύοντας μια στρατηγική μαρκετινγκ 8 σημείων, την οποία προτείνει να περιλαμβάνεται στα εκπαιδευτικά βιβλία του επιχειρείν, η οποία περιγράφει το πετυχημένο μαρκετινγκ των ζα. Μια επιτυχία που δεν μπορεί παρά να θαυμάσει. Ένας τέτοιος θαυμασμός είναι καθαρά ορατός στις διαφημίσεις στην TV, to radio και τον τύπο, οι οποίες δανείζονται εικόνες και φράσεις των ανταρτών προκειμένου να διογκώσουν τις πωλήσεις. «από την Chapas στον Marcos(ονόματα προϊόντων)” μπορεί να διαβαστεί σε μια γιγαντοαφίσα στην πόλη του Μεξ., παίζοντας με τις λέξεις για να πουλήσει hardware αγαθά Μια φίρμα επίπλων έβγαλε στην Tv μια διαφήμιση με βίντεο του Marcos με τον Tacho να εξηγούν τον αγώνα τους, προσθέτωντας μια νέα φράση όπου οι δυο ηγέτες τρίβουν χαρούμενα τα χέρια τους, περιμένοντας ένα ταξίδι για ψώνια προκειμένου να αγοράσουν ένα μοντέλο καρέκλας που δεν διατίθεται στη ζούγκλα. Σε άλλη διαφήμιση που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα, ένα γραφείο δημοσίων σχέσεων έβαλε τη φωτο του Marcos και μια ερώτηση «Γιατί έχει τόση πολλή δύναμη;», με τρεις πιθανές απαντήσεις: “τα όπλα του; το κομπιούτερ του; η εικόνα του;” Η τελευταία απάντηση ήταν και η σωστή σύμφωνα με το γραφείο αυτό δημοσίων σχέσεων που διαφήμιζε τις υπηρεσίες του. Κάτω όμως από το ελαφρύ στρώμα του διαφημιστικού οπορτουνισμού κρύβεται μια γροθιά από σίδερο που κάνει κάποιες σύντομες και επικερδείς διακοπές από τη διαρκή εκστρατεία μίσους εναντίον των ανταρτών ιθαγενών. Το διάσημο εσωτερικό σημείωμα της Chase Manhattan (τράπεζα) (Δεκ 94), που συνιστά στην Μεξ. Κυβέρνηση να «εξαλείψει την ζαπ. Απειλή» προκειμένου να ικανοποιήσει τους ξένους επενδυτές, παραμένει ένα ιερό κείμενο για τους ηγέτες των επιχειρήσεων, σηματοδοτόντας τον αιματοβαμμένο δρόμο για το Ακτεάλ. Τα υπόλοιπα είναι απλή βιτρίνα. Τέλος |
||