EZLN - Αυτόνομοι Εξεγερμένοι Δήμοι
 

"Η ιστορία των αυτόνομων εξεγερμένων ζαπατιστικών δήμων (Α.Ε.Ζ.Δ.) είναι σχετικά νέα, έχει συμπληρώσει τα 7 χρόνια και μπαίνει στα 8. Αν και είχαν εξαγγελθεί με αφορμή το σπάσιμο του στρατιωτικού κλοιού το Δεκέμβριο του 1994, άργησαν κάποιον καιρό να συγκεκριμενοποιηθούν.

Σήμερα η άσκηση της ιθαγενικής αυτονομίας είναι μια πραγματικότητα στα ζαπατιστικά εδάφη, και είμαστε περήφανοι να λέμε ότι καθοδηγήθηκε από τις ίδιες τις κοινότητες. Σε αυτήν τη διαδικασία ο E.Z.L.N. επιδόθηκε μόνο στο να συντροφεύει, και να παρεμβαίνει όταν υπάρχουν διενέξεις ή παρεκτροπές. Για αυτό και η φωνή του E.Z.L.N. δεν συνέπιπτε με αυτήν των αυτόνομων δήμων. Αυτοί εξέφραζαν απευθείας καταγγελίες, εκκλίσεις, διευκρινίσεις, συμφωνίες, αδελφοποιήσεις (δεν είναι λίγοι οι Α.Ε.Ζ.Δ. που διατηρούν σχέσεις με δήμους άλλων χωρών, κυρίως της Ιταλίας). Εάν τώρα οι Α.Ε.Ζ.Δ. ζήτησαν να εκπληρώσει ο E.Z.L.N. χρέη εκπροσώπου, είναι γιατί εισήχθησαν σε ένα ανώτερο στάδιο οργάνωσης και, γενικευνένη αυτή, δεν αντιστοιχεί σε έναν μόνο δήμο, ή σε κάποιους να το ανακοινώσουν. Γι' αυτό η συμφωνία ήταν να είναι ο E.Z.L.N. αυτός που θα δώσει στη δημοσιότητα αυτό που τώρα αλλάζει.

Τα προβλήματα των αυτόνομων αρχών, στην προηγούμενη περίοδο, μπορούν να ομαδοποιηθούν σε 2 τύπους: αυτά που αφορούν στη σχέση τους με την εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών, και αυτά που αφορούν στην αυτοδιοίκησή τους, δηλαδή στις σχέσεις με τις ζαπατιστικές και μη ζαπατιστικές κοινότητες.

Στη σχέση τους με την εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών, το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει ισορροπημένη ανάπτυξη των αυτόνομων δήμων, των κοινοτήτων που βρίσκονται εντός τους, και ακόμη και των οικογενειών των ζαπατίστας που ζουν εκεί. Δηλαδή οι πιο γνωστοί Α.Ε.Ζ.Δ. (όπως αυτοί που είναι έδρες των ήδη καταργηθέντων "Αγουασκαλιέντες"), ή οι πιό έυκολα προσβάσιμοι (πιό κοντινοί στα αστικά κέντρα ή με πρόσβαση στο δρόμο), δέχονται περισσότερα προγράμματα και περισσότερη υποστήριξη. Το ίδιο συμβαίνει με τις κοινότητες. Οι πιό γνωστές και αυτές που βρίσκονται δίπλα στο δρόμο τυγχάνουν μεγαλύτερης προσοχής από τις "κοινωνίες των πολιτών".

Στην περίπτωση των οικογενειών των ζαπατίστας, συμβαίνει η κοινωνία των πολιτών όταν επισκέπτεται τις κοινότητες ή δουλεύει σε προγράμματα ή εγκαθίσταται ως κατασκήνωση ειρήνης, να δημιουργεί συχνά μια ειδική σχέση με μια ή διάφορες οικογένειες της κοινότητας. Λογικά, με παραγγελίες, δώρα ή ειδική μεταχείριση, αυτές οι οικογένειες έχουν περισσότερα πλεονεκτήματα από τις υπόλοιπες, αν και είναι όλες ζαπατιστικές. Δεν είναι σπάνιο επίσης αυτοί που έχουν επαφή με την κοινωνία των πολιτών λόγω της θέσης που καταλαμβάνουν στην κοινότητα, στον αυτόνομο δήμο, στην περιφέρεια ή στη ζώνη, να δέχονται ειδική μεταχείριση και δώρα που πολλές φορές δίνουν αφορμή για σχόλια στην υπόλοιπη κοινότητα και δεν ακολουθούν την ζαπατιστική αρχή "στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του."

Θα πρέπει να διευκρινίσω πως δεν πρόκειται για καμιά διεστραμμένη σχέση ούτε για αυτό που κάποιος με αλαζονία αποκάλεσε "εσκεμμένη αντιαντάρτικη τακτική", αλλά για κάτι φυσικό στις ανθρώπινες σχέσεις. Παρ' όλα αυτά μπορεί να προκαλέσει ανισορροπία στην κοινοτική ζωή αν δεν υπάρχουν αντίβαρα σε αυτήν την ειδική μεταχείριση.

Σε ότι αφορά τη σχέση με τις ζαπατιστικές κοινότητες, το "να διοικείς υπακούοντας" εφαρμόστηκε χωρίς διακρίσεις. Οι αρχές πρέπει να βλέπουν αν εφαρμόζονται οι συμφωνίες[-αποφάσεις] των κοινοτήτων, οι αποφάσεις τους [των αρχών] πρέπει να κοινοποιούνται σε τακτά διαστήματα, και το "βαρος" του συλλογικού μαζί με το "περνά η φωνή" που λειτουργεί σε όλες τις κοινότητες μετατρέπονται σε έναν επιβλέποντα δύσκολο να παρακαμφθεί. Ακόμα κι έτσι υπάρχουν περιπτώσεις κάποιων που επιδίδονται στην εξαπάτηση και τη διαφθορά, αλλά δεν πάνε μακριά. Είναι αδύνατο να κρύψει κανείς τον παράνομο πλουτισμό στις κοινότητες. Ο υπεύθυνος τιμωρείται με το να κάνει συλλογικό και να αποκαταστήσει στην κοινότητα αυτό που παράνομα πήρε.

Όταν η αρχή παρεκτρέπεται, διαφθείρεται ή ,για να χρησιμοποιήσω έναν όρο που λέμε εδώ, "λουφάρει", απομακρύνεται από τη θέση της και μια νέα αρχή την αντικαθιστά. Στις ζαπατιστικές κοινότητες η θέση της αρχής δεν αμοίβεται (κατά τη διάρκεια που κάποιος είναι αρχή η κοινότητα των βοηθά να συντηρείται), εκλαμβάνεται ως μια εργασία προς όφελος της κοινότητας και αλλάζει εκ περιτροπής. Όχι λίγες φορές εφαρμόζεται από την κοινότητα για να τιμωρήσει την οκνηρία ή την αδιαφορία κάποιου μέλους της, όπως σε κάποιον που λείπει συχνά από τις συνελεύσεις της κοινότητας, τον τιμωρούν δίνοντάς του μια θέση δημοτικού αξιωματικού (agente municipal) ή επιτρόπου του εχίδο.

Αυτή η μορφή αυτοδιοίκησης (που εδώ παρουσιάζω τελείως συνοπτικά) δεν είναι εφεύρεση ή προσφορά του E.Z.L.N. Έρχεται από πιό μακριά και όταν γεννήθηκε ο E.Z.L.N., λειτουργούσε ήδη πολύ καιρό, αν και μόνο σε επίπεδο κοινότητας.

Είναι εξαιτίας της υπέρμετρης ανάπτυξης του E.Z.L.N. (όπως ήδη έχω εξηγήσει συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του '80) που αυτή η πρακτική περνά από το τοπικό στο περιφερειακό. Λειτουργώντας με τοπικούς υπεύθυνους (τους επιφορτισμένους από την οργάνωση στην κάθε κοινότητα), περιφερειακούς (για μια ομάδα κοινοτήτων) και της ζώνης (για μια ομάδα περιφερειών), ο E.Z.L.N. είδε πως με φυσικό τρόπο αυτοί που δεν έκαναν τη δουλειά τους αντικαθίσταντο από άλλους. Αν και εδώ, μια και επρόκειτο για μια οργάνωση πολιτικο-στρατιωτική, ο αξιωματικός έπαιρνε την τελική απόφαση.

Με αυτό θέλω να πω πως η στρατιωτική δομή του E.Z.L.N. "μόλυνε" κατά κάποιο τρόπο μια παράδοση δημοκρατίας και αυτοδιοίκησης. Ο E.Z.L.N. είναι για να το πούμε έτσι, ένα από τα "αντιδημοκρατικά" στοιχεία σε μια σχέση κοινοτικής άμεσης δημοκρατίας (άλλο αντιδημοκρατικό στοιχείο είναι η Εκκλησία, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου κειμένου).

Όταν οι Α.Ε.Ζ.Δ. τίθενται σε εφαρμογή, η αυτοδιοίκηση όχι μόνο περνά από το τοπικό στο περιφερειακό, αλλά διαχωρίζεται κιόλας (πάντα ως τάση) από την "σκιά" της στρατιωτικής δομής. Στο διορισμό ή την αντικατάσταση των αυτόνομων αρχών ο E.Z.L.N. δεν παρεμβαίνει για κανένα λόγο, και μόνο έχει περιορισθεί να επισημαίνει πως, μια και ο E.Z.L.N. λόγω των αρχών του, δεν αγωνίζεται για την κατάληψη της εξουσίας, κανένας από τους αξιωματικούς του στρατού ή τα μέλη της C.C.R.I. δεν μπορεί να καταλάβει θέση αρχής στην κοινότητα ή τους Α.Ε.Ζ.Δ. Αυτοί που αποφασίζουν να συμμετάσχουν στις αυτόνομες κυβερνήσεις οφείλουν να παραιτηθούν οριστικά από την οργανωτική τους θέση στον E.Z.L.N.

Δε θα επεκταθώ πολύ στο θέμα της λειτουργίας των αυτόνομων συμβουλίων [...] παρ'όλα αυτά δε θέλω να μένει η εντύπωση πως είναι κάτι το τέλειο και να εξιδανικεύεται. Το "να διοικείς υπακούοντας" στα ζαπατιστικά εδάφη είναι μια τάση, και δεν εξαιρείται από σκαμπανεβάσματα, αντιφάσεις και παρεκτροπές, αλλά είναι μια κυρίαρχη τάση. ΓΙα το ότι έχει αποβεί προς όφελος των κοινοτήτων, μιλά το γεγονός ότι έχει καταφέρει να επιβιώσει σε συνθήκες διώξεων, παρενοχλήσεων και φτώχειας, που σπάνια μπορούμε να συναντήσουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τα αυτόνομα συμβούλια κατάφεραν να προωθήσουν, με τη θεμελιώδη υποστήριξη των "κοινωνιών των πολιτών", ένα τιτάνειο έργο: να χτίσουν τις υλικές συνθήκες για την αντίσταση.

Επιφορτισμένα να κυβερνήσουν μια επικράτεια σε εξέγερση, δηλαδή χωρίς καμιά θεσμική υποστήριξη και κάτω από διώξεις και παρενοχλήσεις, τα αυτόνομα συμβούλια επικεντρώθηκαν σε δύο θεμελιώδη ζητήματα: την υγεία και την εκπαίδευση.

Στην υγεία, δεν περιορίστηκαν να κατασκευάσουν κλινικές και φαρμακεία (πάντα υποστηριζόμενοι από τις "κοινωνίες των πολιτών", δεν πρέπει να το ξεχνάμε), αλλά εκπαίδευσαν αρμόδιους για την υγεία και διατηρούν μόνιμες καμπάνιες κοινοτικής υγειινής και πρόληψης ασθενειών. [...]

Στην εκπαίδευση, σε περιοχές που δεν υπήρχαν σχολεία, πόσο μάλλον δάσκαλοι, τα Αυτόνομα Συμβούλια (με την υποστήριξη των "κοινωνιών των πολιτών", δε θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω) έχτισαν σχολεία, επιμόρφωσαν δασκάλους και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι που δημιούργησαν τη δικιά τους παιδαγωγική και εκπαιδευτική ύλη. Εγχειρίδια αλφαβητισμού και αναγνωστικά παραδίδονται από τις "επιτροπές εκπαίδευσης" και τους δασκάλους, μαζί με "κοινωνίες των πολιτών" που ξέρουν από αυτά τα θέματα. Σε μερικές περιοχές (όχι σε όλες, είναι η αλήθεια) ήδη έχει επιτευχθεί να πηγαίνουν στο σχολείο τα κορίτσια, που προπατορικά ήταν αποκλεισμένα από την γνώση. Αν και έχει επιτευχθεί να μην πουλιούνται πια οι γυναίκες και να επιλέγουν ελεύθερα το ταίρι τους, συνεχίζει να υφίσταται στις ζαπατιστικές περιοχες αυτό που οι φεμινίστριες ονομάζουν "διάκριση λόγω φύλου". Ο επονομαζόμενος "επαναστατικός νόμος των γυναικών" απέχει πολύ ακόμα από το να εκπληρωθεί.

[...] Σε μερικές περιοχές οι ζαπατιστικές βάσεις έκαναν συμφωνίες με δασκάλους της δημοκρατικής παράταξης του συνδικάτου [...] ώστε να μην κάνουν δουλειά ενάντια στους αντάρτες και να σέβονται την ύλη που προτείνουν τα Αυτόνομα Συμβούλια. Ζαπατίστας όπως είναι έτσι κι αλλιώς, οι δημοκρατικοί αυτοί δάσκαλοι αποδέχθηκαν τη συμφωνία και την τήρησαν στο ακέραιο.

Ούτε οι υπηρεσίες της υγείας ούτε της εκπαίδευσης καλύπτουν όλες τις ζαπατιστικές κοινότητες, είναι αλήθεια, αλλά μεγάλο μέρος τους, η πλειονότητα, έχει πια τρόπο να προμηθευτεί ένα φάρμακο, να εξεταστεί για μια ασθένεια και να υπάρχει ένα όχημα για μεταφορά στην πόλη σε περίπτωση σοβαρής ασθένειας ή ατυχήματος. Ο αλφαβητισμός και το "δημοτικό" μόλις που γενικεύονται, αλλά μια περιοχή έχει ήδη αυτόνομο γυμνάσιο, από όπου στα σίγουρα αυτές τις μέρες "αποφοιτά" μια νέα γενιά αποτελούμενη από ιθαγενείς άντρες και, προσοχή, γυναίκες.

Η εκπαίδευση είναι δωρεάν και οι "επιτροπές εκπαίδευσης" καταβάλουν προσπάθεια (επαναλαμβάνω: με την υποστήριξη των "κοινωνιών των πολιτών") ώστε κάθε μαθητής να έχει ένα τετράδιο κι ένα στυλό, χωρίς να χρειάζεται να πληρώνει για αυτό.

Στην υγεία γίνεται προσπάθεια να είναι επίσης δωρεάν. Σε μερικές ζαπατιστικές κλινικές οι σύντροφοι πια δεν πληρώνουν ούτε την επίσκεψη, ούτε το φάρμακο, ούτε την εγχείριση (εάν αυτή είναι αναγκαία και εάν είναι εφικτό να γίνει με τις δικές μας συνθήκες), και στις υπόλοιπες πληρώνεται μόνο το κόστος του φαρμάκου, όχι όμως και η επίσκεψη ή η ιατρική φροντίδα. Οι κλινικές μας έχουν την υποστήριξη και την απευθείας συμμετοχή ειδικευμένων γιατρών, χειρουργών, γιατρών, νοσοκόμων της εθνικής και διεθνούς κοινωνίας των πολιτών, όπως και φοιτητές και ασκούμενους ιατρικής και οδοντιατρικής του UNAM και του UAM, και άλλων ινστιτούτων ανώτερων σπουδών. Όχι απλώς δεν παίρνουν ούτε ένα πέσο, αλλά πολλές φορές βάζουν κι απ' την τσέπη τους.

Ξέρω, πολλοί θα σκέφτονται πως μοιάζει με ανακοίνωση της κυβέρνησης κι ότι απομένει μόνο να πω ότι "ο αριθμός των φτωχών μειώθηκε" ή καμιά τέτοια "φοξαδιά", αλλά όχι, εδώ ο αριθμός των φτωχών αυξήθηκε γιατί ο αριθμός των ζαπατίστας αυξήθηκε και το ένα πάει με το άλλο.

Εκτός από την εκπαίδευση και την υγεία, τα Αυτόνομα Συμβούλια κοιτούν τα προβλήματα γης, εργασίας και εμπορίου, όπου σημειώνεται μια πρόοδος. Επίσης κοιτούν θέματα στέγασης και σίτισης, όπου είμαστε ακόμα στην αρχή. Εκεί που πάμε κάπως καλά είναι στον πολιτισμό και την ενημέρωση. Στον πολιτισμό προωθούνται, πάνω απ' όλα, η υπεράσπιση της γλώσσας και των πολιτισμικών παραδόσεων. Στην ενημέρωση, μ.έσα από διάφορους σταθμούς

ζαπατιστικού ραδιοφώνου, μεταδίδονται ειδήσεις σε ιθαγενικές γλώσσες. Επίσης, σε τακτά διαστήματα και εναλλασόμενα με μουσικές όλων των ειδών, μεταδίδονται μηνύματα που καλούν τους άντρες να σέβονται τις γυναίκες και τις γυναίκες να οργανωθούν και να απαιτήσουν το σεβασμό των δικαιωμάτων τους. Και, όχι τίποτα άλλο, αλλά η κάλυψη μας στον πόλεμο του Ιράκ ήταν πολύ ανώτερη από του CNN (κάτι που αν το καλοεξετάσεις δεν σημαίνει και πολλά).

Τα Αυτόνομα Συμβούλια επίσης διαχειρίζονται την δικαιοσύνη. Τα αποτελέσματα δεν είναι παντού τα ίδια. Σε ορισμένες περιοχές (π.χ. στο San Andres Sacamchen de los Pobres) μέχρι και οι πριίστας καταφεύγουν στην αυτόνομη αρχή γιατί, λένε, "αυτοί πράγματι ασχολούνται και λύνουν το πρόβλημα". Σε άλλες περιοχες όπως θα εξηγήσω τώρα, παρουσιάζονται προβλήματα.

Εάν η σχέση των Αυτόνομων Συμβουλίων με τις ζαπατιστικές κοινότητες είναι γεμάτη αντιφάσεις, η σχέση με τις μη ζαπατιστικές κοινότητες είναι μια σχέση συνεχούς τριβής και σύγκρουσης.

Στα γραφεία των Μ.Κ.Ο. που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα (και στη Γενική Διοίκηση του EZLN) υπάρχουν αρκετές καταγγελίες ενάντια στους ζαπατίστας για υποτιθέμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αδικίες και αυθαιρεσίες. Στην περίπτωση των καταγγελιών που δέχεται η [Γενική] Διοίκηση, επιστρέφονται στις επιτροπές Ζώνης για να διερευνηθεί αν αληθεύουν και σε μια τέτοια περίπτωση, να επιλυθεί το πρόβλημα μαζεύοντας τους αντίδικους για να επιτευχθεί συμφωνία. Αλλά στην περίπτωση των οργανισμών υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν αμφιβολίες και σύγχυση γιατί δεν έχει διευκρινιστεί σε ποιόν πρέπει να απευθύνονται. Στον EZLN ή στα Αυτόνομα Συμβούλιά ;

[...] Υπάρχει επίσης το πρόβλημα των διαφορών ανάμεσα στο θετικό δίκαιο και τα επονομαζόμενα "ήθη και έθιμα" (όπως τα λένε οι νομικοί) ή "τον δρόμο της καλής σκέψης" (όπως λέμε εμείς). Η επίλυση αυτού του τελευταίου εναπόκειται σε αυτούς που έχουν κάνει την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζωή τους. Ή όπως στην περίπτωση της Ντίγνα Οτσόα (που για την ειδική εισαγγελία δεν ήταν παρά μια υπάλληλος γραφείου - λες και το να είσαι υπάλληλος γραφείου είναι κάτι υποτιμητικό -, αλλά για τους διωκόμενους για πολιτικούς λόγους ήταν, και είναι, μια υπερασπίστρια) , θάνατό τους. Σε ότι αφορά τον ξεκάθαρο ορισμό για το σε ποιόν πρέπει να απυθύνονται για αυτές τις καταγγελίες, αυτό εναπόκειται στους ζαπατίστας. [βλ. παρακάτω στις αρμοδιότητες των Συμβουλίων Καλής Κυβέρνησης]

Εν τέλει, δεν είναι λίγα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ιθαγενική αυτονομία στα ζαπατιστικά εδάφη. Για να γίνει προσπάθεια να επιλυθούν μερικά από αυτά, πραγματοποιήθηκαν σημαντικές αλλαγές στην δομή και τη λειτουργία. [...]

Για να γίνει προσπάθεια αντιμετώπισης της έλλειψης ισορροπίας στην ανάπτυξη των αυτόνομων δήμων και κοινοτήτων. Για να διαμεσολαβούν στις διενέξεις που θα μπορούσαν να εμφανιστούν μεταξύ αυτόνομων δήμων και μεταξύ αυτόνομων και κυβερνητικών δήμων. Για να επιλαμβάνονται των καταγγελιών ενάντια στα Αυτόνομα Συμβούλια για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των διαμαρτυριών και των διαφωνιών, για να διερευνούν το κατά πόσο αληθεύουν, για να διατάζουν τα Αυτόνομα Συμβούλια την διόρθωση αυτών των λαθών και για να επιτηρούν την τήρησή τους. Για να επιτηρούν την πραγματοποίηση προγραμμάτων και κοινοτικών εργασιών στους Α.Ε.Ζ.Δ., φροντίζοντας να τηρούνται οι προθεσμίες και ο τρόπος που συμφωνήθηκε από τις κοινότητες και για να προωθούν την υποστήριξη των κοινοτικών προγράμματων στους Α.Ε.Ζ.Δ. Για να επιτηρούν την τήρηση των νόμων σύμφωνα με τους οποίους, σε κοινή συμφωνία με τις κοινότητες, λειτουργούν οι Α.Ε.Ζ.Δ. Για να υποδέχονται και να καθοδηγούν την εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών ώστε να επισκέπτεται κοινότητες, να προωθεί παραγωγικά προγράμματα, να εγκαθιστά κατασκηνώσεις ειρήνης, να πραγματοποιεί έρευνες (προσοχή: που να οφελούν τις κοινότητες), και όποια άλλη δραστηριότητα επιτρέπεται στις εξεγερμένες κοινότητες. Για να προωθούν και να εγκρίνουν, με κοινή απόφαση με την C.C.R.I.-C.G. του E..Z.L.N., την συμμετοχή συντρόφων και συντροφισών των Α.Ε.Ζ.Δ. σε δραστηριότητες και γεγονότα έξω από τις εξεγερμένες κοινότητες και για να επιλέγουν και να προετοιμάζουν αυτούς τους συντρόφους και τις συντρόφισες. Εν ολίγοις, για να φροντίζουν ωστε στην εξεγερμένη ζαπατιστική επικράτεια, αυτός που διοικεί, να διοικεί υπακούοντας, θα θεσμοθετηθούν στις 9 Αυγούστου του 2003 τα επονομαζόμενα "Συμβούλια Καλής Κυβέρνησης".

Έδρες τους θα είναι τα Caracoles, θα υπάρχει ένα Συμβούλιο [Καλής Κυβέρνησης] για κάθε εξεγερμένη ζώνη και θα αποτελείται από 1 ή 2 απεσταλμένους καθενός από τα Αυτόνομα Συμβούλια της ζώνης.

Συνεχίζουν να είναι αρμοδιότητες αποκλειστικές της κυβέρνησης των Α.Ε.Ζ.Δ. : η απονομή δικαιοσύνης, η κοινοτική υγεία, η εκπαίδευση, η στέγαση, η γη, η δουλειά, η διατροφή, το εμπόριο, η πληροφόρηση και ο πολιτισμός, η διέλευση από την περιοχή.

Η C.C.R.I. σε κάθε ζώνη θα επιτηρεί τη λειτουργία των Συμβουλίων Καλής Κυβέρνησης για να αποφεύγει πράξεις διαφθοράς, έλλειψης ανεκτικότητας, αυθαιρεσίας, αδικίας και παρεκτροπής από τη ζαπατιστική αρχή "να διοικείς υπακούοντας".

Το κάθε Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης έχει το όνομά του, διαλεγμένο από τα αντίστοιχα Αυτόνομα Συμβούλια:

Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης Selva Fronteriza (που περιλαμβάνει από το Μαρκές ντε Κομίγιας, την περιφέρεια Μόντες Αζούλες, και όλους τους δήμους των συνόρων με τη Γουατεμάλα μέχρι την Ταπατσούλα), ονομάζεται "ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ", και συγκεντρώνει τους Α.Ε.Ζ.Δ. "General Emiliano Zapata", "San Pedro De Michoacan", "Libertad de los Pueblos Mayas", "Tierra y Libertad". [Αντιστοιχεί σε πληθυσμούς ιθαγενών Τοχολαμπάλ, Τσελτάλ και Μαμ. Έχει έδρα το caracol Realidad.]

Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης Tzots Choj (που περιλαμβάνει μέρος των εδαφών όπου βρίσκονται οι κυβερνητικοί δήμοι Οκοσίνγκο, Αλταμιράνο, Τσανάλ, Οστσούκ, Ουιστάν, Τσιλόν, Τεοπίσκα, Αματενάνγκο ντελ Βάγιε"), ονομάζεται "ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ" και συγκεντρώνει τους Α.Ε.Ζ.Δ. "17 de Noviembre", "Primero de Enero", "Ernesto Che Guevara", "Olga Isabel", "Lucio Cabanas", "Miguel Hidalgo", "Vicente guerrero". [Αντιστοιχεί σε πληθυσμούς Τσελτάλ,Τσοτσίλ και Τοχολαμπάλ. Έχει έδρα το caracol Morelia.]

Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης Selva Tseltal (που περιλαμβάνει μέρος των εδαφών όπου βρίσκεται ο κυβερνητικός δήμος του Οκοσίνγκο), ονομάζεται "Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ" και συγκεντρώνει τους Α.Ε.Ζ.Δ. "Fransisco Gomez", San Manuel", "Fransisco Villa", "Ricardo Flores Magon". [Αντιστοιχεί σε πληθυσμούς Τσελτάλ. Έχει έδρα το caracol Garrucha.]

Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης Zona Norte de Chiapas (που περιλαμβάνει μέρος των εδαφών όπου βρίσκονται οι κυβερνητικοί δήμοι του βορρά της Τσιάπας από το Παλένκε ως το Αματάν), ονομάζεται "ΝΕΟΣ ΣΠΟΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΓΕΙ' και συγκεντρώνει τους Α.Ε.Ζ.Δ. "Vicente Guerrero", "Del Trabajo", "La Montana", "San Jose en Rebeldia", "La Paz", Benito Juarez", "Fransisco Villa". [Αντιστοιχεί σε πληθυσμούς Τσολ, Ζόκε και Τσελτάλ. Έχει έδρα το caracol Roberto Barrios.]

Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης Altos de Chiapas (που περιλαμβάνει μέρος των εδαφών όπου βρίσκονται οι κυβερνητικοί δήμοι των Άλτος (Υψίπεδα) της Τσιάπας και εκτείνεται ως τους Τσιάπα ντε Κόρσο, Τούξλα Γκουτιέρες, Βερριοζαμπάλ Οκοζοκουάουτλα και Σινταλάπα.), ονομάζεται "ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΩΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ" και συγκεντρώνει τους Α.Ε.Ζ.Δ. 'San Andres Sacamchen de los Pobres", "San Juan de la Libertad", "San Pedro Polho", Santa Catarina", "Magdalena de la Paz", "16 de Febrero", "San Juan Apostol Cancuc". [Αντιστοιχεί σε πληθυσμούς Τσοτσίλ και Τσελτάλ. Έχει έδρα το caracol Oventic.]

Μεταξύ των πρώτων προθέσεων των Συμβουλίων Καλής Κυβέρνησης είναι οι εξής:

1) Δε θα επιτραπεί πια οι δωρεές και οι ενισχύσεις της εθνικής και διεθνούς κοινωνίας των πολιτών να προορίζονται για ένα συγκεκριμένο άτομο ή μια κοινότητα ή ενα συγκεκριμένο αυτόνομο δήμο. Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης θα αποφασίζει, μετά από εκτίμηση της κατάστασης των κοινοτήτων, το πού θα είναι πιό αναγκαίο να κατευθύνεται αυτή η υποστήριξη. Το Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης επιβάλει σε όλα τα προγράμματα τον επονομαζόμενο "αδελφικό φόρο" που είναι το 10% του συνολικού ποσού του προγράμματος. Δηλαδή εάν μια κοινότητα, ένας δήμος ή ένας σύλλογος δεχεται μια οικονομική υποστήριξη για ένα πρόγραμμα. θα πρέπει να παραδίδει το 10% στο Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης ώστε αυτό να το διαθέτει σε άλλη κοινότητα που δεν δέχεται υποστήριξη. Σκοπός είναι να εξισορροπηθεί λίγο η οικονομική ανάπτυξη των κοινοτήτων σε αντίσταση. Στα σίγουρα δεν θα γίνουν δεκτά περισσεύματα, ελεημοσύνες ούτε επιβολή προγραμμάτων.

2) Θα αναγνωρίζονται μόνο ως ζαπατίστας τα πρόσωπα, οι κοινότητες, οι συνεταιρισμοί και οι εταιρίες παραγωγής και εμπορίου που θα είναι καταγεγραμμένες σε ένα Συμβούλιο Καλής Κυβέρνησης. Έτσι θα αποφευχθεί να περνιούνται για ζαπατίστας άτομα που όχι μόνο δεν είναι, αλλά και που είναι αντι-ζαπατίστας (αυτή είναι η περίπτωση μερικών συνεταιρισμών παραγωγής οργανικού καφέ). Το πλεόνασμα ή τα ωφέλη από την διακίνηση προϊόντων ζαπατιστικών συνεταιρισμών και εταιριών θα παραδίδονται στα Συμβούλια Καλής Κυβέρνησης για να υποστηρίξουν τους συντρόφους και συντρόφισες που δεν μπορούν να διακινήσουν τα προϊόντα τους ή δεν λαμβάνουν κανενός είδους υποστήριξη.

3) Συχνά ανέντιμα άτομα εξαπατούν την εθνική και διεθνή κοινωνία των πολιτών παρουσιαζόμενοι στις κοινότητες σαν ζαπατίστας υποτίθεται σταλμένοι σε "μυστική ή ειδική αποστολή" να ζητήσουν χρήματα για αρρώστους, προγράμματα, ταξίδια κλπ.. Μερικές φορές μάλιστα φτάνουν στο σημείο να προσφέρουν εκπαίδευση σε υποτιθέμενες, και ψεύτικες, γιάφκες του E.Z.L.N., στην Πόλη του Μεξικού. Στην πρώτη περίπτωση εξαπατούνται διανοούμενοι, καλλιτέχνες και επαγγελματίες και όχι και λίγοι υπάλληλοι τοπικών κυβερνήσεων. Στην δεύτερη είναι νεαροί φοιτητές τα θύματα του ψέματος. Ο E.Z.L.N. ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμιά γιάφκα στην Πόλη του Μεξικού και δεν προσφέρει καμιά εκαίδευση. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, είναι αναμεμειγμένοι σε ληστείες, και τα χρήματα που λαμβάνουν, που υποτίθεται τα ζητούν για τις κοινότητες, χρησιμοποιούνται για προσωπικό όφελος. Ο E.Z.L.N. έχει ξεκινήσει έρευνα για να τεκμηριώσει την υπαιτιότητα αυτών που καταχρώνται το όνομά του και εξαπατούν τον καλό και έντιμο κόσμο. Όπως είναι δύσκολο να έρθει κανείς σε επαφή με τη Γενική Διοίκηση του E.Z.L.N. για να επιβεβαιώσει εάν ένα άτομο είναι ή όχι μέλος του E.Z.L.N. ή βάση υποστήριξης, κι εάν είναι αληθινό ή όχι αυτό που λέει, τώρα θα φτάνει να έρχεται σε επαφή με ένα από τα Συμβούλια Καλής Κυβέρνησης (αυτό της ζώνης από όπου λέει πως προέρχεται ο "απατεώνας") και είναι θέμα μερικών λεπτών να του πουν εάν είναι αλήθεια ή όχι, εάν είναι ή όχι ζαπατίστα. Για αυτό τα Συμβούλια Καλής Κυβέρνησης θα εκδώσουν πιστοποιητικά που ωστόσο θα πρέπει να επιβεβαιώνονται.

Αυτές και άλλες αποφάσεις θα παρθούν από τα Συμβούλια Καλής Κυβέρνησης (που λέγονται έτσι, διευκρινίζω εγώ, όχι γιατί είναι "καλά" από μόνα τους, αλλά για να τα διαχωρίζουμε ξεκάθαρα από την "κακιά κυβέρνηση"). "