Ιστορία

όπως σημειώθηκαν
στο περιοδικό ΑΛΛΑ

 


17 Νοέμβρη 1973
παραλειπόμενα...

   

1) Πανσπουδαστική Νο 8 (Γενάρης - Φλεβάρης '74) «...καταγγέλλουμε σ’ όλο το σπουδαστικό κόσμο, τη νεολαία και το λαό τις αφηνιασμένες προσπάθειες της χουντικής ΚΥΠ και των πληρωμένων πρακτόρων της να διαστρέψουν, απ' την αρχή της μεγαλειώδικης εκδήλωσής μας του Πολυτεχνείου, την πορεία και το περιεχόμενό της. Καταγγέλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη – Καραγιαννόπουλου, με βάση τις επιλογές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA, με σκοπό να προβάλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες συνθήκες».

Η ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου που δημοσιεύτηκε στις 28 Σεπτέμβρη '74 σε όλες τις εφημερίδες δίνει την απάντηση:

«Τα γεγονότα ξεκίνησαν αυθόρμητα. Η συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση εκφράστηκε δυναμικά, όταν η χούντα, κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα και των εσωτερικών της αντιθέσεων, προσπαθούσε απεγνωσμένα να χρησιμοποιήσει φιλελεύθερο προσωπείο για να αποπροσανατολίσει και να αποδυναμώσει τη λαϊκή θέληση. Οι διαδηλωτές της Τετάρτης που ενώθηκαν με τους συγκεντρωμένους φοιτητές στο Πολυτεχνείο αποτέλεσαν πόλο συσπείρωσης ολοένα και περισσότερων φοιτητών και εργαζομένων…»

 

2) Την Τετάρτη στις 6:00 θα γίνει απόπειρα διαδήλωσης των συγκεντρωμένων στο Πολυτεχνείο. Από το μεσημέρι στελέχη της Α-ΕΦΕΕ (ΚΚΕ) και του Ρήγα Φεραίου (ΚΚΕ εσ.) προσπαθούν να πείσουν τους συγκεντρωμένους φοιτητές του πανεπιστημίου να εγκαταλείψουν το Πολυτεχνείο με το επιχείρημα ότι εμποδίζουν την πραγματοποίηση των γενικών συνελεύσεων . Αργότερα προσπαθούν να σπείρουν τον πανικό με τη φήμη ότι όπου να 'ναι θα επιτεθεί η αστυνομία, λέγοντας ότι η συγκέντρωση είναι ανεύθυνη και προκαλεί την αστυνομία και την κυβέρνηση. Στις 6:00 μ.μ., ελέγχοντας τη συνέλευση των Μηχανολόγων, τους πείθουν και αρχίζουν να αποχωρούν ελπίζοντας ότι θα δημιουργηθεί ρεύμα και θα ακολουθήσουν και άλλοι φοιτητές. Φεύγοντας συγκεντρώθηκαν στο σύλλογο Στερεοελλαδιτών φοιτητών και συζητούν καταγγελία που ποτέ δεν δόθηκε στον Τύπο, γιατί η εκπληκτική επιτυχία της κατάληψης τους αναγκάζει να επανέλθουν στο Πολυτεχνείο με σκοπό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Διαβάζουμε στην έκθεση της ΚΕ του ΚΚΕ (ΚΟΜΕΠ 11/76, σελ. 97):

«Στο προαύλιο του Πολυτεχνείου, ανοργάνωτα, συζητιέται πλατιά τι θα γίνει παραπέρα και από πολλούς -κυρίως οργανωμένους και περισσότερο ανοργάνωτους αριστεριστές- προβάλλεται η προοπτική της κατάληψης, όχι με βάση κάποιο σχέδιο, αλλά αυτοσχεδιασμών».

«Οι αριστεριστές (...) είχαν ταχθεί υπέρ της κατάληψης, χωρίς να προτείνουν τι προοπτική θα είχε αυτή η ενέργεια, σε τι θα αποσκοπούσε. Ήταν φανερό πως ούτε η πρότασή τους αυτή ξεκινούσε από κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο. Η Α-ΕΦΕΕ σαν παράταξη ταλαντεύεται και δεν παίρνει θέση ανοιχτά με κανένα συνδικαλιστή της...».


3) Όπως αναφέρθηκε σε συνέλευση που έγινε στη Νομική το 1975 (απολογιστική) και επιβεβαιώθηκε από το στέλεχος της ΚΝΕ Αλαβάνο, την Πέμπτη το βράδυ στις 15 Νοέμβρη του '73 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με πρωτοβουλία Αλαβάνου - Παριανού, που δήλωσαν ότι εκπροσωπούν επίσημα το ΚΚΕ / ΚΝΕ, και συζητήθηκε το θέμα της διάλυσης της κατάληψης. Συμμετείχαν οι Μανζουράκης, Τσαφαράκης, Λαλιώτης, Μαυρογένης, Μιχαλόπουλος (ΠΑΚ) και Τσούρας (ΠΑΚ). Όλοι (εκτός Μαυρογένη) συμφώνησαν να γίνει εκκένωση όπως στη Νομική (Φλεβάρης '73), δηλαδή να προηγηθεί μια ζήμωση για επέμβαση του στρατού στους φοβισμένους και για διαδήλωση προς τη Βουλή στους αποφασισμένους, να ανοίξουν οι πόρτες και να αρχίσουν να αποχωρούν ομάδες κόσμου δημιουργώντας τετελεσμένο γεγονός. Η εξέλιξη αυτή αποφεύχθηκε γιατί ο διαφωνών Μαυρογένης ενημέρωσε τα άλλα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής. Έτσι, την επόμενη μέρα (Παρασκευή πρωί) στην πρώτη σύσκεψη της Συντονιστικής μπήκε ζήτημα αν είναι σκόπιμη ή όχι η συνέχιση της κατάληψης (δεν υπήρχε δυνατότητα από πουθενά για ανοιχτή υποστήριξη της ανάγκης υποχώρησης), δημιουργήθηκαν ομάδες από τη Συντονιστική Επιτροπή που ανακοίνωσαν πλατιά στον κόσμο ότι κάθε πρόταση για υποχώρηση ή διαδήλωση που πιθανόν να γινόταν θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί από τον κόσμο ως προβοκατόρικη ενέργεια.

Διαβάζουμε στην ΚΟΜΕΠ (Μάης 1974, σελ.12-Ι3. Η ΚΟΜΕΠ ήταν όργανο του ΚΚΕ εσ.) στο σχέδιο θέσεων του γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ εσ. με τίτλο «Μαθήματα από το Λαϊκό Ξεσήκωμα του Νοέμβρη και τα καθήκοντα του Κόμματος σήμερα»: «Δεν μπόρεσαν όμως, ιδίως τις πρώτες μέρες, να περάσουν τη σωστή γραμμή τους (σ.σ. οι δυνάμεις του ΚΚΕ εσ.) που θα εξασφάλιζε την ταξική προώθηση του κινήματος, αλλά και τη συντεταγμένη νικηφόρα υποχώρηση, αν χρειαζόταν». Και πιο κάτω ότι «...το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα θα μπορούσε να υποχωρήσει με νίκη, την ικανοποίηση των σπουδαστικών (συνδικαλιστικών) αιτημάτων ή έστω την υπόσχεση γι' αυτήν...». Στο προσχέδιο απόφασης του Ρήγα Φεραίου για την εξέγερση του Νοέμβρη (Δεκέμβρης '74) διαβάζουμε: «Μέσα στο Πολυτεχνείο η εκδήλωση πήρε τέτοια κατεύθυνση, που ακόμα και τα δημοκρατικά φοιτητικά αιτήματα (άμεσες εκλογές στους συλλόγους, κατάργηση των φασιστικών ν.δ. κ.λπ.) είχαν ολοκληρωτικά δώσει τη θέση τους στην άμεση απαίτηση της πτώσης της δικτατορίας. Η τροπή αυτή έκοβε το δρόμο σε οποιαδήποτε συντονισμένη υποχώρηση. Μιας υποχώρησης που με την ικανοποίηση ορισμένων φοιτητικών αιτημάτων μπορούσε να ήταν Νικηφόρα».

Στην ΚΟΜΕΠ (11/76, σελ. 98) στη δημοσίευση της έκθεσης της ΚΕ του ΚΚΕ για το Πολυτεχνείο διαβάζουμε: «Η σκέψη τους (σ.σ. των καθοδηγήσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ) ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο και για εξέλιξη της εκδήλωσης σε αντιδιχτατορικές διαδηλώσεις προς μία ή περισσότερες κατευθύνσεις». Σελ. 101: «Το μεσημέρι της Παρασκευής λίγα λεπτά πριν τη συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής, ο τότε γραμματέας της ΚΝΕ Πολυτεχνείου συναντά μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και του ανακοινώνει ότι λίγο πριν η καθοδήγηση του έβαλε ζήτημα για το πώς θα κατορθώσουν να φύγουν από το Πολυτεχνείο...» Σελ. 112: «...είναι μάλλον βέβαιο ότι αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα, σωστά και επιτόπου μέσα στο φοιτητικό κίνημα μ , αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό να μην επιλεγεί καθόλου η μορφή της κατάληψης ή, και αν προσωρινά πραγματοποιούνταν , να στρεφόταν γρήγορα προς άλλες εξελίξεις». Σελ. 119: «Να ρίξουμε όσες περισσότερες δυνάμεις μπορούμε μέσα κι έξω από το Πολυτεχνείο, με σκοπό την Παρασκευή προς το απόγευμα, όταν θα έχει μαζευτεί και κόσμος, να μπορέσουμε να σπρώξουμε τα πράγματα σε διαδηλώσεις».


4) Η ΚΝΕ ποτέ δεν συγχώρησε το Μαυρογένη (γνωστός συνδικαλιστής του φαρμακευτικού και βασανισμένος στο ΕΑΤ - ΕΣΑ), που δεν συμφώνησε με την εκκένωση του Πολυτεχνείου κι έτσι ενώ αυτός βρίσκεται στην παρανομία και η χούντα του Ιωαννίδη τον καταδιώκει σε όλη τη χώρα με το υπ' αριθμ. 154/27-8-74 ένταλμαπροφυλακίσεως του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αθηνών και εκ των πραγμάτων αδυνατεί να απαντήσει, τον καταγγέλλει σαν χαφιέ και πράκτορα της ΚΥΠ και της Ασφάλειας στην Πανσπουδαστική Νο8 με τίτλο «Να Απομονώσουμε τους Προβοκάτορες Ψευδοσυνδικαλιστές». Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Παρουσιάστηκε (σ.σ. ο Μαυρογένης) σαν αγωνιστής με υπερεπαναστατική ταχτική και δήθεν φλογερή αποφασιστικότητα. Στην πραγματικότητα ήταν, όπως αποδείχτηκε, πράχτορας της ΚΥΠ και της Ασφάλειας και η εμφάνισή του συνέπιπτε με τη νέα μέθοδο που ανέπτυξε από τότε η χούντα για να διασπάσει και να προβοκάρει από τα μέσα το κίνημά μας». Και πιο κάτω: «Εδώ, με βάση τις εντολές της ΚΥΠ, ανέπτυξε πλούσια προβοκατόρικη και διασπαστική δράση, εμφανιζόμενος σαν "ασυμβίβαστος επαναστάτης", προσπαθούσε να τορπιλίζει την ενιαία γραμμή του φοιτητικού μας κινήματος.

Με ιδιαίτερη μανία στρεφόμενος στις συνεπείς αντιδιχτατορικές φοιτητικές οργανώσεις, καταδίδοντας ανοιχτά πολλούς συναδέλφους αγωνιστές». Ο Μαυρογένης απάντησε αμέσως μετά τη μεταπολίτευση (στο δεύτερο 15θήμερο του Φλεβάρη '74) τόσο στην Πανσπουδαστική Νο8 (Γενάρη-Φλεβάρη 1974) όσο και στο ραδιοσταθμό «Φωνή της αλήθειας» ( όργανο του ΚΚΕ) που μετέδωσε σε δύο εκπομπές την καταγγελία της ΚΝΕ. Στην καταγγελία του, αφού απαντά σε όλα τα ψευτο-επιχειρήματα της Α-ΕΦΕΕ, αναφέρει: «Κεντρικός στόχος της καταγγελίας της Α-ΕΦΕΕ είναι η καταγγελία της συνδικαλιστικής μου δράσης και μέσα απ' αυτήν της γραμμής που υποστήριξα. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε ήταν ο χαρακτηρισμός μου -με ανύπαρκτα ψευδοστοιχεία- σαν χαφιέ, και της δράσης μου σαν προβοκατόρικης και διασπαστικής. Στην ουσία, όμως, η Α-ΕΦΕΕ, κάτω απ' αυτό τον προσωπικό χαρακτηρισμό, επιδιώκει πάνω απ' όλα να συκοφαντήσει τη γραμμή που υποστήριξα και να την εμφανίσει σαν γραμμή που προωθείται από προβοκάτορες και χαφιέδες». Και πιο κάτω: «...η Α-ΕΦΕΕ βρίσκει την ευκαιρία να πετάξει βρωμιές σ' ένα συνδικαλιστή όταν αυτός, κυνηγημένος από την αντίδραση, βρίσκεται στην παρανομία και δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ανοιχτά». Απάντηση στις συκοφαντίες ενάντια στον Μαυρογένη έδωσε και η πενταμελής επιτροπή της Φυσικομαθηματικής σχολής που εκλέχτηκε στις 16-11- 73 και συμμετείχε στη Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου, στην οποία αναφέρεται: «...καταδικάζουμε την εκ μέρους της Α-ΕΦΕΕ εξαπολυθείσα ύπουλη συκοφαντική δυσφήμιση κατά του εν λόγω συναδέλφου και συγκρατούμενού μας στα άντρα της ΕΣΑ. Δηλώνουμε ότι τέτοιες πράξεις βρίσκονται σε αντίθεση με τις αρχές του φοιτητικού κινήματος και την ηθική και αγωνιστική ετοιμότητα. Παρέχουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στο συνάδελφο και καλούμε τους φοιτητές να διαφοροποιήσουν τη θέση τους σε σχέση με τη βρόμικη αυτή ενέργεια».