Τ.Θ. 83
Τ.Κ. 81100
Μυτιλήνη
peirates@riseup.net
Κείμενο που μοιράστηκε στους δρόμους της πόλης
Αλληλέγγύη
στους απεργούς πείνας Κ.Καρπούζο - Τ.Κατσίλα
Από 18/1/2000
"Ζούμε σε μια
κοινωνία η οποία πέφτει... πέφτει...
πέφτει από ψηλά και κατά την πτώση της
λέει: "Ως εδώ όλα καλά... ως εδώ όλα
καλά...". Σημασία δεν έχει η πτώση αλλά
η πρόσκρουση!"
Από την ταινία του Ματιέ Κασοβίτς "Το μίσος"
Η
ΠΤΩΣΗ: Εκμετάλλευση, αποξένωση, μίζερη
καθημερινότητα, υποταγή, κέρδος,
αλλοτρίωση, παθητικότητα...
Μια κοινωνία χωρίς συνδετικούς ιστούς ανάμεσα στα μέλη της που μεταφράζει τα αδιέξοδα και τη μιζέρια της σε αδηφάγα διάθεση για τους μη προνομιούχους και διαφορετικούς. Μια κοινωνία σε διαρκή πόλεμο με τον εαυτό της. Οι ενεργές μειοψηφίες που αντιδρούν με τον τρόπο τους μη αποδεχόμενες αυτόν τον φαύλο κύκλο αναπαραγωγής της κρατικής και διάχυτης στο κοινωνικό μόρφωμα εξουσίας, βρίσκονται αντιμέτωπες με την κρατική καταστολή, την κοινωνική αδιαφορία και συναίνεση στην καταστολή. Οι ενστικτώδεις πολλές φορές οργισμένες αντιδράσεις, η συνειδητή και οργανωμένη πάλη, οι προσπάθειες δημιουργίας εναλλακτικών δομών, ο οραματισμός της ουτοπίας, συγκρούονται με τον πάγο της κοινωνικής αδράνειας, αποδοχής της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων της συναίνεσης στους κρατικούς χειρισμούς.
Σ' ένα παγιωμένο σύμπλεγμα κοινωνικών θέσεων και ρόλων εμείς απορρίπτουμε το ρόλο του θεατή, ανασκαλεύουμε σε παλιά μπαούλα και πάντα παρόντα οράματα, τις αξίες και τις πρακτικές της αλληλεγγύης και της αλληλοβοήθειας και στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους απεργούς πείνας Παναγιώτη Κατσίλα (άνεργο) και Κώστα Καρπούζο (εργάτη) που συνελήφθησαν μετά τα γεγονότα της 14ης Γενάρη.
Γι' αυτόν ουσιαστικά το λόγο βρίσκονται σήμερα μέσα σε καγκελόφραχτο απομονωμένο χώρο για να μην "μολύνουν" με τις ιδέες και πράξεις τους το αυτοϊκανοποιούμενο με κατανάλωση και θέαμα κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο παρόλα αυτά μπορεί να ξυπνήσει, να καταλάβει και ...
Αλλά ας δούμε λίγο πως έχουν τα γεγονότα:
Πορεία στο πλαίσιο
των μαθητικών κινητοποιήσεων στις
14/01/2000, η οποία κλείνει και για φέτος τον
κύκλο αυτό τον τόσο καλογραμμένο από
τους διαβήτες της αστυνομικής -
δικαστικής
(βλέπε εισαγγελείς στα σχολεία)
καταστολής και της κομματικής
χειραγώγησης και ελέγχου (βλέπε τους
μπάτσους συνείδησης και όχι μόνο της ΚΝΕ).
Η πορεία ασφυκτιά. Καταλήγει στο
πολυτεχνείο. Εκεί συγκεντρώνονται και
άλλοι "παρεκκλίνοντες". Η οργή
οπλίζεται, "μολότοφ ξαγρυπνούν στου
ορίζοντα το χάος". Ανάμεσα σε δεκάδες
άλλα οχήματα, πυρπολείται όχημα της
εταιρίας συστημάτων πληροφορικής ALTEC. Πάνοπλα ΜΑΤ ενάντια σε νέους με
μόνο τους όπλο την απόφαση. Η σύγκρουση
λήγει.
Οι νεαροί που συγκρούστηκαν αναμιγνύονται με εκατοντάδες άλλους που βρίσκονται ήδη στο αποκλεισμένο πολυτεχνείο. Εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της αστυνομίας στη γύρω περιοχή όπου ξυλοφορτώνονται και προσάγονται αρκετοί "περίεργοι" νεαροί.
Σε χειρότερη μοίρα αυτοί που θεωρώντας πως δεν υπάρχει λόγος να παραμένουν αποκλεισμένοι, θέλησαν να περάσουν τον αστυνομικό κλοιό για να καταλήξουν μαύροι στο ξύλο στα μπουντρούμια της ασφάλειας. 11 άτομα συνελήφθησαν. Οι 6 (φοιτητές και μαθητές) δικάστηκαν στο αυτόφωρο και θεωρήθηκε πως η συνέτισή τους συνίσταται σε 4+½ μήνες φυλακή. Αφέθηκαν με αναστολή. 2 φοιτητές και ένας μαθητής που κατηγορούνται για 5 κακουργήματα αφέθηκαν προσωρινά ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και χρηματικές εγγυήσεις μέχρι τη δίκη τους.
Η δικαστική εξουσία κρατάει για τους δύο "σεσημασμένους", των οποίων τα ονόματα όταν μπαίνουν στο ηλεκτρονικό δίκτυο της ασφάλειας χτυπάει το καμπανάκι "Αναρχικός", την καλύτερη περιποίηση.
Οι δυο τους αφού απολαμβάνουν την ιδιαίτερη περιποίηση των ΜΑΤ και των ασφαλιτών περνούν στα χέρια των δικαστών οι οποίοι τους κρίνουν προφυλακιστέους, ως υπεύθυνους για όλα τα γεγονότα της 14ης Γενάρη. Από τότε κρατούνται στις φυλακές του Κορυδαλλού, ενώ σήμερα, μετά από έναν μήνα απεργίας πείνας, βρίσκονται σε πολιτικό νοσοκομείο, αφού η υγεία ιδιαίτερα του Π. Κατσίλα βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση.
"Από τις 18/1/2000 ξεκινάμε απεργία πείνας. Μπροστά στην ελευθερία και την αυτοδιάθεση της ζωής μας θα μπει η φυσική μας ύπαρξη. Καταγγέλουμε τις κατασκευασμένες κατηγορίες, την ποινικοποίηση και τη σάπια θεσμοποίησή τους. Η άποψή μας για την κοινωνία: Εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι. Στη μέση οι μηχανισμοί καταστολής και η νόμιμη βία τους. Το διαπιστώσαμε, όπως το διαπίστωσαν και άλλοι στο παρελθόν, όπως θα το δουν και άλλοι στο μέλλον. Οι καταπιεστές και ο συμφερτός τους και εμείς απέναντι. Τέρμα στην "αλήθεια" τους. Ο αγώνας ξανά και ξανά θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος τους. Συμπαράσταση στους αγώνες που οδηγούν στην κοινωνική απελευθέρωση και ισότητα."
Κώστας Καρπούζος
Τάκης Κατσίλας