δεν είναι μόνοι τους!
 

 

Κείμενο της ΕΣΕ για τους 7

Η ΣΙΩΠΗ ΘΩΡΑΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΑΛΛΟΘΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

Κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των ηγετών της Ε.Ε τον περασμένο Ιούνιο στην πόλη της Θεσσαλονίκης, το ελληνικό κράτος απέδειξε με περηφάνεια στα αφεντικά του πλανήτη πως μπορεί κι αυτό να τιμωρεί αποτελεσματικά όσους αντιστέκονται στα βρώμικα σχέδια της παγκοσμιοποιημένης οικονομικο-πολιτικής δικτατορίας. Απέδειξε πως στην Ελλάδα μπορούν να φιλοξενηθούν με άνεση τα πολιτικά καθάρματα της Ευρώπης και πως, παράλληλα, μπορεί να πετάει στην φυλακή αυτούς που τολμούν να δηλώνουν έμπρακτα την αντίθεσή τους στην αδίστακτη συνομωσία που στήνεται εις βάρος των λαών.

Στις 21/6, στην κορύφωση των διαδηλώσεων στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης, οι πάνοπλοι τραμπούκοι της έννομης τάξης, αφού πότισαν με δηλητηριώδη χημικά τους δρόμους της πόλης, προχώρησαν σε συλλήψεις «υπόπτων» με τις γνωστές πια μεθόδους: κατασκευασμένες και ψευδείς κατηγορίες, ξυλοδαρμούς και άθλιες συνθήκες κράτησης.

Από τους 29 συνολικά συλληφθέντες, οι 7 εξακολουθούν να βρίσκονται υπό καθεστώς αιχμαλωσίας στα μπουντρούμια της «δημοκρατίας» και της «δικαιοσύνης».

Όλοι βαρύνονται με ψευδείς και στημμένες
κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος.

Πέντε από αυτούς (Σουλειμάν Ντακντούκ «Κάστρο», Carlos Martinez, Fernando Perez, Simon Chapman και Σπύρος Τσίτσας) έχουν ξεκινήσει εδώ και ένα μήνα τουλάχιστον απεργία πείνας,
σε μια ύστατη προσπάθεια να ακουστούν οι φωνές τους
μέσα από τα σκοτάδια της φυλακής.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

ΑΣ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΗ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» ΝΑ ΚΑΝΕΙ
ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ 7 ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ

 

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ

ΩΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Οι 7 διαδηλωτές βρίσκονται αιχμάλωτοι στα χέρια του κράτους επειδή τόλμησαν να είναι στο δρόμο. Γιατί επέλεξαν να είναι αγωνιστές και όχι δούλοι και με αυτή τους την στάση ενόχλησαν τους κρατούντες και τους επαίτες της εξουσίας.

Κακούργημα για το κράτος είναι το να έχεις το θάρρος να φτύνεις στα μούτρα της εξουσίας κι όχι απλά και μόνο η όποια παραβίαση του «ιερού κώδικα» της αστικής τάξης. Η ίδια η αίσθηση της ελευθερίας αποτελεί μέγιστο κίνδυνο για το κράτος και έτσι, καταστέλλοντας τις εκφάνσεις της (από τις πιο ήπιες, έως τις πιο «ακραίες») βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον στείρο ολοκληρωτισμό. Η οργή δεν φιμώνεται όμως με περισσότερη καταστολή.

Ο φαύλος κύκλος της βίας θα γυρίσει στα μούτρα αυτών που την αναπαράγουν καθημερινά όπου ζούμε και εκφραζόμαστε.


ΛΕΥΤΕΡΙΑ
ΣΤΟΥΣ 7 ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΕΣ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΤΟΥΣ 5 ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε.