Εξαντλημένο βιβλίο
Ένα μυθιστόρημα που βρέθηκε στα χέρια μου σε νεαρή ηλικία (ήμουν 16 χρονών και προετοιμαζόμουν για τις πανελλήνιες) με έναν περίεργο τρόπο. “Πάρτε το και διαβάστε το” είχαν πει ο Αποστόλης και η Φωτεινή στους γονείς μου. Προυντονικοί οικο-κτηνοτρόφοι, τότε, που μόλις ξεκινούσαν την περιπέτεια τους με την μετέπειτα Ziogas Western City... Ξεκίνησα το διάβασμά του και δεν το σταμάτησα πριν να φτάσω την τελευταία του σελίδα την ίδια βραδιά. Ένα από τα βιβλία που με σημάδεψαν. Μέσα στα χρόνια που πέρασαν, το χάρισα πολλές φορές σε ανθρώπους που είχαν σημασία για μένα. Ενώ ο τίτλος του αποτέλεσε το όνομα μιας ραδιοφωνικής εκπομπής που παρουσιάζαμε εβδομαδιαία με έναν φίλο για περίπου δύο χρόνια, στον Ανεξάρτητο Ραδιοφωνικό Σταθμό 105FM, στη Μυτιλήνη. Το βιβλίο είναι εκτός κυκλοφορίας εδώ και χρόνια και το τελευταίο αντίτυπο που είχα στη διάθεσή μου κάπου χαρισμένο.
Ακολουθεί η περιγραφή από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
"Το μυθιστόρημα διασχίζει την τελευταία εικοσαετία της ιταλικής ζωής ακολουθώντας τα συναισθήματα δύο φίλων που, μέσα από την συμπληρωματική διαφορετικότητά τους, είναι δύο παραδειγματικές φιγούρες της γενιάς του '68. Συμμαθητές από το γυμνάσιο κιόλας, μαζί στην πολιτική στράτευση που είναι ικανή να εκμηδενίσει, τουλάχιστον στο επίπεδο της καθημερινότητας κάθε διαφορά κοινωνικής θέσης, θα ζήσουν αργότερα εμπειρίες διαφορετικές και αντίθετες. Ωστόσο, θα συνεχίσουν να βλέπονται από μακριά, να συγκρίνονται μεταξύ τους και να ζηλεύουν ο ένας τον άλλον ψάχνοντας τον εαυτό τους σε κάθε καμπή της ύπαρξής τους. Ο ένας τους, θα πραγματοποιήσει τα ιδανικά της εργατικής αγνότητας, πηγαίνοντας να ζήσει στην εξοχή βυθισμένος μαζί με την μικρή οικογενειακή του φυλή στο ρυθμό μιας φυσικότητας που επιτέλους κατάκτησε. Ο άλλος θα χαθεί στο ποτάμι των ανησυχιών του: συγγραφέας ενός πετυχημένου βιβλίου, νομάς που ψάχνει πάντα το καινούριο, φυλακισμένος όλων των πόλεων —Λονδίνο, Νέα Τόρκη, Σύδνεϊ— που τις διασχίζει με τους έρωτες και τις επαναστάσεις του, πάντοτε απογοητευμένος από τη φρίκη που τον περικυκλώνει.
Είναι οι δύο όψεις του ίδιου τρόπου ύπαρξης, δύο ευαισθησίες —ντροπαλή, αργή και σκεφτική η πρώτη- ορμητική, εξωστρεφής και ενστικτώδης η δεύτερη— που ισορροπούν ανάμεσα σε ένα φανερό σχίσμα και την αυθεντική επιθυμία ένωσης. Η νοσταλγία για μια ολόκληρη ζωή, η λαχτάρα να μπουν δίπλα δίπλα όλα τα κομμάτια, όλα τα πρόσωπα που έχουν αγαπηθεί, όλες οι στιγμές που είχαν σημασία, όλη η ομορφιά που καταναλώθηκε.
Με αυτό το βιβλίο, κρυστάλινο και τεντωμένο μαζί, ο Ντε Κάρλο εξερευνά και ξαναζεί τις αιτίες, τις προσδοκίες, την ευτυχία και την αγωνία ενός κόσμου που είναι και δικός του, απογυμνώνοντας τη βαθιά αλήθεια μιας εποχής γόνιμης σε αντιθέσεις και ιδέες."